<$BlogRSDUrl$>

vrijdag, oktober 31, 2003

Zon, zee, strand en rugpijn!!! 

Inmiddels zijn wij aanbeland op het paradijselijke Koh Samed, na een lange reis vanaf Bangkok. Lang omdat de reis vanaf BKK eigenlijk 2,5 uur zou duren maar wij er zo'n dikke 4 uur over hebben gedaan. Voordat wij uberhaupt de bus konden nemen hebben wij er ook zo'n dik uur over gedaan om van ons guesthouse naar het busstation te komen met de taxi. Onze taxichauffeur reed nl. eerst naar het verkeerde busstation. Daardoor misten wij de bus van 11 uur, maar gelukkig ging om 12 uur de volgende bus alweer. Helaas wisten wij toen nog niet dat ie er zo'n uur over zou doen. Volgens mij heeft de buschauffeur gewoon een langzamere route genomen omdat hij onderweg nog wat mensen op had gepikt die hij later ook weer af moest zetten. En helaas werkte de airco in deze bus niet zo geweldig als in eerdere bussen die wij genomen hadden. Nouja, iets over 4 uur kwamen wij aan in Ban Phe aan de kust van waar de boot naar Koh Samed vertrekt. Helaas ging ik daar even heel erg goed door mijn rug terwijl ik mijn rugzak oppakte. Ik heb niet even een klein beetje een spier verrekt maar even heel erg. Maar ik laat mij niet zomaar uit het veld slaan. Ik ben toch de boot op gegaan en een kleine 3 kwartier later zaten wij op Koh Samed. Daar hebben wij weer zo'n pick-up gepakt en die reed ons over een zandweg (er zijn zo goed als geen verharde wegen op Koh Samed) naar het Guesthouse waar we nu zitten, Jepp's Beach. De kamers hier zijn wel een stuk duurder, maar daarvoor heb je wel een warme douche, airco en ...tv! En het is wel weer eens prettig om een beetje tv te kunnen kijken om zo weer eens op de hoogte te zijn van het nieuws in de wereld.

Gisterenavond hebben wij op het strand gegeten op nog geen 3 meter van de zee onder de bomen en in die bomen hangen allemaal lampionnen die 's avonds verlicht zijn. En ik moet zeggen hier kan ik snel aan wennen.....

De afgelopen nacht redelijk geslapen ondanks mijn rugpijn. Na te hebben ontbeten (dit zat bij de prijs inbegrepen) ben ik toch maar even naar het health center hier gelopen en me daar door de arts even laten onderzoeken. Hij concludeerde dat ik inderdaad een spier ernstig verrekt heb en ik heb inmiddels een paar pilletjes gekregen. Verder moet ik rust houden en dat ga ik dan ook doen. De omgeving is er zeker naar dat ik hier wel een paar dagen rust wil houden.....

woensdag, oktober 29, 2003

Terug in BKK 

Inmiddels ben ik terug in Bangkok. Vanmorgen hebben wij het erg rustig aangedaan. Dat moest ook wel want is echt extreem warm vandaag! Uiteindelijk hebben we de bus teruggenomen naar BKK en morgen gaan we met de bus door naar Ko Samet om even een paar dagen te gaan niksdoen aan het strand.

Ook heb ik zojuist nog weer even mijn benen laten harsen. Dat gaat nog echt op de ouderwetse manier. Eerst werd ik bepoederd met talkpoeder en daarna kwam er een steelpannetje met hete wax die met een spatel erop werd gesmeerd. Ik had verwacht dat waxen hier veel pijnlijker zou zijn dan in NL, maar dat viel mij alles mee en de kosten zijn helemaal een lachertje.....voor zo'n 10 euro is alles gedaan!!!!! Hier ga ik vaker naartoe.....

Oja, ik heb het trouwens ook gepresteerd om in mijn eerste week mijn Lonely Planet kwijt te raken.....niet erg handig dus, want ik moet nog een paar weken en zo'n LP is onmisbaar. Gelukkig kan je in BKK alles krijgen dus ook LP's en inmiddels heb ik nu dus ook een nieuwe.

En voor degene die nu in Nederland kou zitten te lijden, troost je met de gedachte dat je in NL momenteel niet lek gestoken wordt door de muggen en ander ongedierte....(bij de laatste telling zat ik op een kleine 30 muggenbultjes).

Watervallen en Hellfire Pass 

Gisteren zijn hebben we een excursie geboekt naar de Erawan watervallen. Wij werden rond 8 uur opgepikt bij ons guesthouse door de minibus. Dit keer geen problemen met teveel mensen; behalve Jan en ik, was er nog een Engels stel en een Japans stel, de gids en de chauffeur. De gids was echt een rare druif. Hij wilde dat we allemaal ons nationale volklied gingen zingen en hij zat verder lekker slap te ouwehoeren. De watervallen liggen op ca. 40 km van K'buri en rond 9 uur kwamen wij daar aan. Ondanks dat die dag behoorlijk bewolkt was, was de temperatuur vrij hoog en de luchtvochtigheid was echt extreem hoog. De Erawan watervallen bestaan uit 7 verschillende niveau's en op 3 niveau's kan je er zwemmen. Allereerst zijn we helemaal naar boven gelopen. Alleen lopen is niet echt het juiste woord want er moet af en toe even flink geklauterd worden, maar het was wel de moeite waard want de watervallen zijn echt heel erg mooi. Wij zijn tot level 5 gekomen en vonden het toen wel mooi. Het zweet liep nl. in stralen van mijn voorhoofd en ik had erg veel behoefte aan een duik in het koele water. Maar niet voordat we nog een heel stel apen in het wild hadden gezien. En dan zijn er dus altijd weer van die domme toeristen die het nodig vinden om de aapjes te gaan lokken en voeren met snoep (!). Want dan is o zo leuk voor de foto. Niet dus! Waarom zijn mensen zo dom? Zelf hebben wij geen aapjes gevoerd en ook leuke foto's kunnen maken. En toen was het tijd voor die verkoelende duik. Het water was echt waanzinnig lekker. Het was alleen even schrikken toen de visjes die er zwommen aan mij gingen knabbelen. Dat was een heel vreemd gevoel. Helaas konden we niet urenlang zwemmen, want er stonden nog andere dingen op het programma. Zoals een lunch. Op de vraag of het gerecht erg heet zou zijn werd ontkennend geantwoord. Nou dat hebben wij geweten....het brandde echt mijn neus uit (als ik een neusbijholteontsteking zou hebben gehad, was ik spontaan genezen).

Na deze hete lunch werd het tijd voor Hell Fire Pass. Dit is een stukje van de Death Railway die tijdens WW II in 1943 is aangelegd door de Japanners om een treinverbinding te realiseren tussen Birma (nu Myanmar) en Thailand. Hiervoor gebruikten zij o.a. krijgsgevangen. De aanleg van deze treinverbinding heeft meer dan 100.000 mensen het leven gekost; er wordt gezegd dat iedere biels 1 mensenleven vertegenwoordigd. Hell Fire Pass is een gedeelte van de spoorlijn waar de krijgsgevangenen een 10 meter diepe kloof hebben gemaakt (met niets anders dan de meest primitieve gereedschappen onder de meeste primitieve en zware omstandigheden. Erg indrukwekkend om daar te lopen. Het museum daar is zelfs nog indrukwekkender.......

Na een bezoek aan Hell Fire Pass werd de dag afgesloten met een rit met de trein over deze spoorlijn terug naar K'buri. Deze treinrit eindigt met een ritje over de brug en zo zit er alweer een dag op....

Verbrande neus en insectenbeet 

Inmiddels weer terug in Bangkok en sinds afgelopen vrijdag alweer van alles gedaan. Op zaterdag ben ik met Jan naar China Town gegaan en daar zijn we over de markt gelopen (wat zie je toch vreemde dingen liggen op al die marktstalletjes. Daarna hebben we het wat moderner gedaan en zijn we naar het super moderne MKB (of was het nu MBK?) Shopping Center gegaan. Pfff....dat is echt super modern, 7 verdiepingen hoog en je kunt er van alles krijgen. Niet dat ik er wat gekocht heb, maar dat zal ik later deze vakantie nog wel een keer gaan doen.

Op zondag heb ik samen met Jan een excursie geboekt naar Ayuttaya, de oude hoofdstad van Thailand. Dat betekende dus vroeg uit de veren (om 7 uur) want om 8 uur zouden wij worden opgepikt. Dat werd dus uiteindelijk kwart over 8. Daarna werden we naar Kao San Road gebracht, waar we weer uit de bus moesten (dat stukje hadden we zelf wel kunnen lopen). Op Kao San zouden wij worden opgepikt. Alleen bleek dat er teveel mensen waren om in het minibusje te proppen. Uiteindelijk werd het dus zo geregeld dat Jan en ik dan met een taxi achter de minibus aan zouden rijden. Nou klinkt dat natuurlijk heel erg luxe, maar als je in een gammele taxi zit, waarvan geen enkele meter het doet, de schokbrekers al 10 jaar geleden vervangen hadden moeten worden, er op de plek van het gaspedaal alleen nog een stang zit, dan kun je je voorstellen dat het ineens een stuk minder luxe is. Wat gelukkig wel werkte was de airco. Ook presteerde onze chauffeur het om op de snelweg zijn handen van het stuur af te halen, zich half om te draaien en zijn ogen te sluiten. Nu was ik op dat moment even in slaap gedommeld, maar volgens Jan was het niet echt fijn. Gelukkig zijn wij heelhuids aangekomen in Ayuttaya en daar hebben wij verschillende tempels en overblijfselen van de voormaligen hoofdstad mogen bekijken en een boottochtje gedaan. Er was zelfs gelegenheid om een ritje op een olifant te maken, maar dat hebben wij niet gedaan. Ten eerste omdat het eigenlijk best wel zielig is en ten tweede heb ik het sinds ik in Afrika geweest ben niet meer zo op olifanten (dit vanwege een schijnaanval van een olifant). Het was uiteindelijk een zeer geslaagde dag. En natuurlijk heeft Luus weer iets verbrand....mijn neus en er is nu goed te zien dat ik een zonnebril op had. Nouja, beetje aftersun smeren en het gaat allemaal wel weer over.

Op maandag hebben wij Bangkok verlaten en zijn we naar Kanachaburi (K'buri) gegaan; de plaats die bekend is vanwege de beroemde (of moet ik zeggen beruchte) Bridge over the river Kwai. We zijn 's morgens op eigen gelegenheid naar het oostelijk busstation gegaan en hebben daar een kaartje gekocht voor de vipbus. Kost slechts 79 baht en in de bus kregen wij water en er was airco. Na een ritje van 2 uur kwamen wij in K'buri aan en voordat wij eigenlijk de gelegenheid hadden gehad om in de LP te kijken naar welk guesthouse wij wilden gaan, kwam er al een mannetje op ons af. Hij liet een foldertje zien van Sam's House en dat leek ons wel wat. Dus wij erheen en even een kamer bekeken. Het zag er allemaal prima uit, schoon, netjes, badkamertje met (warme) douche. Na de spullen de hebben 'gedumpt' zijn wij eventjes naar de beroemde brug gelopen. Nouja, eventjes! Vanaf ons guesthouse was het bijna een half uur. Onderweg er naar toe werd ik ook nog door een of ander beest erg venijnig in mijn grote teen gestoken. Gelukkig was het alleen maar een beet (dus geen gif, en ik loop nu ook niet met een ontzettend opgezwollen grote teen), maar het deed wel even verrekte veel pijn. Nou ben ik een echte die hard en ik ben dus gewoon doorgelopen en uiteindelijk trok de pijn wel wel en toen we eenmaal bij de brug waren aangekomen was ik het allemaal alweer vergeten. Nou kent bijna iedereen de brug wel van foto's etc., maar als je daar zelf staat is het toch wel even indrukwekkend. Ik ben er zelfs nog een stukje opgelopen maar een echt prettige ervaring voor iemand met hoogtevrees is dat niet (dat zal ook wel te zien zijn op de foto's).....

zondag, oktober 26, 2003

Effe een update 

Vrijdag 24 oktober 2003
En wat heb ik de afgelopen dagen allemaal uitgespookt? Nou allereerst zijn wij (Alies, Jan en ik) afgelopen donderdag (of was het vrijdag? Ik ben een beetje mijn dagen kwijt) naar Wat Po gegaan. Dit is ook een hele mooie tempel. Aldaar werd ons verteld door zo'n mannetje wat buiten stond dat deze tempel 's middags dicht zou zijn i.v.m. het bezoek van de Koningin van Thailand. Nou dat zouden we nog wel eens zien. De LP waarschuwde dat dit vaak gebeurt; deze mannetjes proberen je dan over te halen om een of ander tochtje met hen te gaan maken. Wij zijn dus gewoon even naar de ingang gelopen en wat bleek, de koningin van Thailand kwam inderdaad die middag de tempel bezoeken, maar de tempel was gewoon open! Hier besloten Alies, Jan en ik om deze keer de tempel te bezichtigen onder begeleiding van een gids. Dit was ontzettend leuk. Zo'n gids vertelt een stuk meer dat was je in de LP kunt lezen en het was nog een grappig mannetje ook. Het was een leuke en informatieve rondleiding. Halverwege stelde hij voor om naar de 'Fortune Tellers' te gaan, oftewel of je hand te laten lezen of om je horoscoop te laten trekken. Alies en ik lieten onze hand lezen en Jan ging voor de horoscoop. Het mannetje wat mijn hand 'las' sprak gelukkig engels, maar soms was het wel moeilijk hem te begrijpen. Het was trouwens eng om te horen hoe accuraat hij dingen wist, dingen van mijn persoonlijkheid, maar ook dingen uit het verleden waarmee ik in het heden nog moet dealen; soms bijna eng gewoon. Na deze 'openbaring' vervolgden wij onze rondleiding door Wat Po. Aan het eind van de rondleiding stelde onze gids voor om eventueel nog een boottocht over de kanalen van Bangkok te maken. Zo gezegd zo gedaan en voor 300 baht pp gingen wij met een longtail boot over de kanalen van Bangkok. Erg leuk. Alleen in de rivieren en kanalen wordt echt van alles gedaan; er wordt in gewassen, gezwommen, etc. en dan zie je een paar 100 meter verderop weer een dode hond in het water drijven. Ik zou dus niet voor mijn plezier daar in het water springen. Zeker niet toen later bleek dat er naast hele grote catfish (volgens mij is dit meerval in het NL) ook slangen in de rivier zwemmen. Jakkes. Enfin, na deze hele leuke boottocht zijn we met een Tuktuk teruggegaan naar ons guesthouse. Hier ging Alies even haar laatste spullen inpakken en na met zijn drieen nog wat te hebben gedronken was het voor Alies tijd om naar het vliegveld te vertrekken, want die vertrok naar Nederland.

Jan en ik besloten die avond om naar Patpong te gaan, een wijk in Bangkok die je evt. kan vergelijken met de wallen in Amsterdam. We namen vlak bij de Kao San Road een taxi en de chauffeur die zou ons wel even afzetten bij een club waar een show zo zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Wij werden door de taxi afgezet ergens en het zag er helemaal niet uit of hier een club gevestigd was. Maar die was er wel degelijk. Na betaling van het luttele bedrag van 800 baht mochten wij naar binnen. Het was een zaaltje met een bar aan de ene kant en in het midden een podiumpje met wat spiegels en daar was een geheel ontklede thaise mevrouw met een enigszins verveelde uitdrukking op haar gezicht bezig om op een fluitje te blazen. En dat blazen deed zij niet met haar mond, maar met haar.....(vul zelf maar in). Dan sta je toch wel even raar te kijken. Gelukkig was ik niet de enige vrouw in het publiek; er zaten er meer, anders had ik mijzelf denk ik toch wel opgelaten gevoeld. De show werd vervolgd door diverse dames die allerlei kunstjes deden met hun .....; de een opende er een champagnefles mee, de ander stopte er een stift in en ging wat op papier schrijven, weer een ander liet er pingpongballetjes uitkomen en weer een ander haalde er een kettinkje uit waar scheermesjes aanzaten (ja scheermesjes, en ze liet zien dat deze erg scherp waren). Ook ging een mevrouw sigaretten roken met haar ..... en zo ging het maar door. De show werd afgesloten met een man/vrouw nummertje, die in een paar minuten tijd een poging deden om alle standjes uit de kamasutra te laten zien. Hierna begon de hele show opnieuw. Het is leuk om een keer te zien; het is nu eenmaal bekend dat dat in Bangkok te doen is, maar als je het een keer hebt gezien, dan hoef je het echt geen 2e keer meer te zien. Er is in Patpong ook nog een markt en daar zijn Jan en ik toen maar naar toegegaan. Ik was helemaal niet van plan om iets te kopen, maar zonder ook maar een bedrag te hebben genoemd aan een mevrouw die horloges verkocht heb ik uiteindelijk een 'echte' Gucci gekocht voor slechts 600 baht (ik ben beniewd hoe lang hij het blijft doen...hahahaha). Ze stond op een gegeven moment echt aan mijn arm te sjorren en toen bood ze zelf een bedrag van 600 baht (ze was begonnen met 1700) en dat kon ik natuurlijk niet laten lopen. Naderhand nog even een hapje gegeten bij een restaurantje in Patpong; het eten was lekker, maar niet bijzonder (meer van die eenheidsworst voor de toeristen).

donderdag, oktober 23, 2003

Efteling of Bangkok? 

Gelukkig heb ik de afgelopen nacht een stuk beter geslapen. Welliswaar ben ik niet aan de 8 uur gekomen maar het gaat al beter. Op de een of andere manier blijf ik vasthouden aan de NL-tijd. Ik denk dat ik vanavond even een slaaptabletje neem zodat ik even een nacht goed kan doorslapen. Vandaag was het ontzettend warm in Bangkok, ruim 33 graden met een hele hoge luchtvochtigheid, wat er toe leid dat je, ook al doe je helemaal niets, je een slag in de rondte zweet. Vanmorgen rond een uur of half negen wakker geworden en even douchen en ontbijten (fruit en thee) en daarna samen met Jan en Alies besloten om maar eens het Grand Palace te gaan bekijken. Daar aangekomen was het echt ontzettend druk (is ook wel logisch want het is een van de bekendste attracties van Bangkok). Het Grand Palace is het koninklijk paleis; net zoiets als bij ons het Paleis op de Dam en ook hier is het opengesteld voor publiek, behoudens op speciale data en als voor officiele gelegenheden. Ik weet nu ook waar ze bij de Efteling hun inspiratie vandaan hebben gehaald! Bij een van de attracties in de Efteling staan namelijk diezelfde wachters die hier in Bangkok ook staan.

We zijn in een heel rustig tempo door het Grand Palace gelopen en zijn regelmatig even ergens rustig gaan zitten. Dat was ook wel nodig wat het was ontzettend warm. Helaas was het wel heel erg bewolkt en dat is voor de foto's natuurlijk wat minder leuk, maar ach ik koop wel een paar ansichtkaarten of ik ga over een paar weken nog een keer er naartoe als het erg mooi weer is. Af en toe begon het een beetje te regenen, wat wel lekker was want koud is de regen niet. Na het Palace te hebben bezichtigd zijn wij ook weer op ons dooie akkertje teruggelopen naar het guesthouse. Daar even wat gegeten (een groentensoepje voor 60 Baht en daarna ging ieder even een uurtje of 2 lekker zijn/haar eigen gang. Rond 6 uur hadden we afgesproken om met zijn drieen samen ergens te gaan eten. In die paar uurtjes voor mezelf heb ik even lekker een douche genomen en ben ik even gaan lezen.

Tegen 6 uur ben ik met Alies en Jan naar hetzelfde restaurantje gelopen waar we de afgelopen 2 dagen ook al gegeten hebben. Ze hebben daar nl. ontzettende lekkere vis, noodles, etc. Gisteren en eergisteren heb ik vis gegeten (red snapper), zo vanaf de bbq en voor slechts 120 baht (!). Maar om nou 3 avonden achter elkaar red snapper te eten, vond ik iets teveel van het goede, dus vandaag had ik een soort nasi besteld maar dit is zeker niet te vergelijken met de nasi zoals je die in NL kent van de Chinees. Tijdens het eten trouwens nog vreselijk moeten lachen om een verspreking van Jan (TukTik), maar dat is lastig uit te leggen hier en alleen maar leuk als je erbij was (zoals vaak met dat soort dingen). Voor morgen zit in de planning een bezoekje aan de liggende boeddah in Wat Po of Wat Ahrun (Wat betekent tempel) en een boottocht door Bangkok. Morgen gaan Jan en ik ook even kijken wat ons volgende reisdoel wordt en tevens zullen we aan het einde van de middag Alies uitzwaaien, want zij vertrekt morgen naar Nederland. We zijn haar al aan het waarschuwen voor de kou en ze is inmiddels ook op de hoogte van Mabel-gate!

Wat trouwens wel even wennen is in Thailand is dat ze in elk restaurantje een of meerdere tv's hebben hangen/staan waarop speelfilms worden vertoond. Dat is op zich niet zo'n heel groot probleem, behalve als het geluid dan keihard aan staat. Bij sommige restaurantjes zie je dan ook alleen maar mensen die naar de tv zitten te kijken. Dat ziet er toch wel erg vreemd uit. Het grappige is dat het personeel zelf de grootste fans van de tv zijn en dat het soms dus even duurt voordat je zijn of haar aandacht hebt getrokken. Nu is dat nog heel vreemd, maar het zal mij niets verbazen als ik over een tijdje zelf ook bij een restaurantje zit en daar tijdens het eten een hele film ga zitten kijken.....tv's genoeg in Thailand tenslotte.....

woensdag, oktober 22, 2003

One night in Bangkok makes a hard (wo)man humble!!!!! 

De eerste nacht in Bangkok zit erop! En ik heb veel van die nacht meegekregen want ik heb vannacht maar 1 uurtje geslapen. Vraag me niet hoe dat komt, maar het zal wel een combinatie zijn van: een vreemd bed, de temperatuur, de airco die halverwege de nacht erg veel herrie begon te maken, iemand die het nodig vond om rond 2 uur 's nachts de radio even keihard aan te zetten (waardoor er weer mensen op de muur gingen bonken), etc. en ineens moet ik denken aan het nummer van Murray Head uit de musical Chess en dat nummer heb ik nog even niet uit mijn hoofd. Ik ga vannacht gewoon eventjes wat slaap inhalen (hoop ik).

Voor vanmorgen vroeg stond op het programma een excursie naar de Floating Market, waarvoor ik dus om 6 uur op moest staan. Nu ben ik volgens mij om iets voor 5 uur in slaap gevallen en toen om 6 uur de wekker ging was ik helemaal brak. Ik ben even naar beneden gelopen om tegen Alies te zeggen dat ik het niet trok om die excursie te gaan doen (die ga ik vast nog wel een keer maken, maar vandaag zag ik het niet zitten). Alies ging dus alleen en ik ben weer in bed gaan liggen. Ik ben (gelukkig) weer in slaap gevallen en werd rond een uur of 10 wakker en voelde me een stuk beter dan om 6 uur die morgen. Ik ben op mijn dooie akkertje gaan douchen en heb even simpel ontbeten en rond een uur of 12 had ik bedacht dat ik naar het Grand Palace (Wat Pra Kaew) wilde gaan. Een tuktuk kwam naar mij toe en hij vertelde mij dat het Grand Palace gesloten was en volgens de LP is die inderdaad tussen de middag gesloten, maar hij wilde mij verder overal naar toe rijden voor 20 Baht (dat kan dus nooit veel soeps zijn). Omdat het Grand Palace dus nog even dicht was zei ik hem dat ik naar het Jim Thompson House wilde gaan. Dat wilde hij wel, maar dan wilde hij eerst even ergens anders stoppen. Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden. Ze rijden je voor bijna niets heel Bangkok door maar hetgeen je wilt zien, zie je niet maar je maakt allerlei stops bij juweliers, kledingzaakje etc. Nu had ik zoiets van voor 20 Baht mag je mij naar JT House rijden en 1 stop maken. Hij kreeg dan hiervoor benzinebonnen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij lekker scheuren door Bangkok en na een minuut of 10 maken we een stop bij Top Ten. Laat dit nou net de kleding zaak zijn die mij door een vriendin is aangeraden! Ik dus even naar binnen. Even de boeken met kleding doornemen en een bakkie koffie drinken en uiteindelijk heb ik besloten om daar 2 pakjes te laten maken (jasje, rok, blouse en broek) van hele mooie stof (kashmier). Maar goed dat ik mijn creditcard bij me had. Nadat uiteindelijk mijn kledingmaten waren opgenomen ben ik weer op weg gegaan met 'mijn' Tuktuk chauffeur naar JT House voor de afgesproken 20 Baht (100 Baht is iets meer dan 2 Euro!). Jim Thompson is een Amerikaan die vlak na WW 2 in Bangkok heeft gevestigd en de zijde industrie weer nieuw leven heeft ingeroepen. Tevens was hij architect en hij heeft in Bangkok een house gebouwd/laten bouwen in traditionele Thaise stijl en dit met diverse kunst uitZuidoost Azie ingericht. Heel bijzonder om allemaal te zien. Inmiddels was het een uur of 2 en ook de innerlijk mens moet zo nu en dan versterkt worden, dus ik ben daar even gaan lunchen. Lekker simpel, fried rice met chicken & vegetables.

Nadat ik JT House verliet werd ik weer benaderd door een TukTuk; de chauffeur wilde mij wel naar mijn guesthouse brengen hoor. Maar toen ik hem zei dat ik niet naar een of andere kledingzaak wilde en ook niet naar een of andere juwelier, toen ging de prijs ineens omhoog, van 30 naar 100 baht. Ja, dan niet dus. Ik heb een taxi aangehouden en heb de chauffeur de meter laten aanzetten en toen was ik uiteindelijk voor 70 baht weer terug bij mijn guesthouse. Onderweg vreselijk gelachen met de chauffeur. Hij had een boekje bij zich om Engels te leren en vroeg telkens aan mij hoe het moest worden uitgesproken en dan ging hij mij nazeggen. Andersom zei hij hoe het in Thai uitgesproken moest worden en op mijn pogingen om dat uit te spreken lag hij helemaal in een deuk. Verder kwamen we nog even in de file omdat er ergens een flinke brand gaande was en ook spookrijden is in Thailand de normaalste zaak van de wereld. Gelukkig zat hij niet van de hele smakelijke (NOT) rochels te maken....hahahaha. Het is nu bijna half 5 en om 5 uur heb ik met Jan afgesproken bij het Guesthouse. Ik ben benieuwd hoe zijn vlucht is gegaan en hoe snel hij uiteindelijk bij het guesthouse was. Tot later.....

dinsdag, oktober 21, 2003

Ik ben er! 

Inmiddels ben ik aangekomen in Bangkok. Ik heb een goede vlucht gehad en had ontzettend mazzel met mijn plaats in het vliegtuig. Ik zat nl. bij de deur en kon dus mijn benen languit kwijt. Helaas heb ik niet kunnen slapen in het vliegtuig want vlak naast mij zat een moeder met drie kleine kinderen (waarvan een tweeling) en en die hebben de boel af en toe lekker bij elkaar geblerd. Maar enfin, ik ben nu dus in Bangkok en dan ben je dat ook allemaal weer vergeten en ik ga vanavond gewoon een beetje bij tijds naar bed. Het vliegtuig was met een beetje vertraging vertrokken, maar had flink wind mee en uiteindelijk zijn wij ruim een half uur eerder dan gepland in BKK geland. Toen even of mijn rugzak er ook was en ja hoor, die kwam vrij snel met de band naar buiten en toen heb ik hop een taxi gescoord naar het centrum. Die rit was al een belevenis op zich. De taxichauffeur had geen idee waar het adres van mijn guesthouse was, en ging daarom maar even bellen. Tijdens heb bellen reed hij dus niet op de rijbaan, maar op de strepen ertussen. Maar dat dezen wel meer auto's. Ik zat ook nog geen 2 minuten in de taxi of hij maakt zo'n rochel (mensen die wel eens in Azie zijn geweest, weten wat ik bedoel) en ik verwachtte min of meer dat hij het raampje zou opendraaien om 'm even naar buiten te spugen. Toen besefte ik: Oja, ik ben in Azie. Uiteindelijk vond ik het guesthouse waar ik zou slapen, hij zelf reed er nl. straal voorbij. Achteraf heb ik wel te veel betaald voor de taxi: 350 baht (ca. 7 euro), maar ik stond wel 3 kwartier nadat ik uit het vliegtuig stapte onder de douche. Een koude douche welliswaar, maar dat is hier met een temperatuurtje van 34 graden helemaal niet erg. En koud is niet zo koud is een koude douche als in Nederland, het is meer een beetje lauw. Verder doet de airco op mijn kamer het ook en heb ik nog geen enge beesten kunnen ontdekken.

Na mij te hebben opgefrist ging ik naar het restaurantje bij het guesthouse en daar liep ik Alies tegen het lijf. Zij is nu zo'n 11 maanden onderweg en gaat binnenkort naar huis. Met haar even op het terras zitten kletsen en ontbijten en we hebben ontzettend gelachen (o.a. over een paspoort hebben voor Friesland (je moet erbij zijn om het te kunnen begrijpen). Na een tijdje te hebben zitten kletsen zijn we even naar de beroemde Kao San Road gelopen. Die viel me een beetje tegen. Ik had verwacht dat deze nl. veel langer zou zijn en hij is maar een paar 100 meter. Maar het is wel leuk om te zien en het is inderdaad een echter backpackerstraat. Daar meteen maar even een hangslot gekocht voor mijn kluisje bij het guesthouse (en nu maar hopen dat ik mijn sleuteltjes niet kwijtraak). Op de Kao San Road hebben we bij een reisbureau'tje een tripje geboekt voor morgen naar de Floating Market voor 120 baht (2,5 euro ongeveer). Dit is een ochtendtripje en we vertrekken dan om 07.00 uur. Dat wordt dus om 06.00 uur opstaan, want ik wil ook nog even kunnen ontbijten voordat ik morgen op een boot ga zitten.

Het is wel even wennen hoor: de temperatuur, de geuren, de mensen, etc. De rest van de dag zal ik dan ook niet echt veel meer doen dan een beetje rondhangen en relaxen in de omgeving van het guesthouse en natuurlijk veel water drinken want ik zweet me hier een slag in de rondte, maar dat is een kwestie van wennen.

Tot zover deze update. Binnenkort meer...........

maandag, oktober 20, 2003

Vandaag is het zover! 

Vandaag is het dus eindelijk zover en stap ik straks in het vliegtuig voor een vlucht (rechtstreeks gelukkig) van 11 uur naar Bangkok. Ik heb vannacht niet echt lekker geslapen. Ik kon gisteren de slaap niet vatten en lag om 1 uur nog steeds wakker in mijn bedje. Toen ben ik er maar even uitgegaan en heb ik een beetje voor de buis gehangen. Daarna maar weer naar mijn bedje gegaan en toen gelukkig toch vrij snel in slaap gevallen. Vanmorgen was ik voordat beide wekkers afgingen al weer wakker. Ik heb dus niet echt veel geslapen (amper 6 uurtjes), maar misschien slaap ik daardoor straks in het vliegtuig wat makkelijker. Ik heb even lekker lang een douche genomen en even een broodje klaargemaakt. Ik heb alleen met heel veel moeite dat broodje naar binnen kunnen proppen, want ik ben nu toch best wel nerveus voor mijn reis. Maar dat is positieve spanning hoor. Dat is als ik straks in het vliegtuig zit, allemaal weer over. Tot zover de laatste update uit Amsterdam. De volgende update is vanuit Bangkok.....

zondag, oktober 19, 2003

Klaar! 

Ik ben er helemaal klaar voor; de rugzak staat ingepakt in de gang (en is zowaar nog te tillen ook, volgens mij weegt ie rond de 15 kg); de vuilniszak breng ik zo even weg; de vriezer is ontdooid, de koelkast is leeg, mijn kleren voor morgen liggen klaar, de kraan van de vaatwasser en wasmachine zijn dicht, de gaskraan is dicht, de buurvrouw heeft de sleutels en verzorgt tijdens mijn afwezigheid de plantjes (en dat zijn er heel veel: namelijk 4 vetplantjes!!!) en de post. Morgenochtend haal ik de laatste stekkers er allemaal uit en breng ik mijn auto'tje even weg en dan: op naar Schiphol. Ik moet bekennen dat ik nu toch wel een klein beetje zenuwachtig begin te worden. Ik hoop dat ik morgenochtend nog een boterham naar binnen kan werken.

Toch wel vreemd hoor. Vanavond slaap ik nog in mijn eigen bedje maar de komende 59 a 60 nachten slaap ik in het vliegtuig, guesthouses, bussen en treinen. De komende 2 maanden ga ik allemaal plaatsen bezoeken waar ik nog nooit geweest ben en ga ik dingen doen en zien die ik nog nooit gedaan en gezien heb. Ik ben van plan om in Thailand mijn duikbrevet te gaan halen, ik wil fietsen in Bangkok, ik wil op safari op een olifant en ik wil in een hangmat liggen in 'mijn' hutje aan het strand. Ga ik dit allemaal beleven en ervaren of ga ik juist allemaal andere dingen meemaken. Gisteren sprak ik een vriendin en op mijn opmerking dat 2003 best een heel bewogen jaar is geweest, maar wat ik met een mooie reis ga afsluiten zodat ik volgend jaar met een hele hoop nieuwe ervaringen op zak met een 'schone lei' kan beginnen, zei zij me dat ik nu juist een nieuw jaar ga beginnen. En zo zie ik het nu ook. 2003 is inderdaad een bewogen jaar geweest. Een jaar waarin ik hele moeilijke momenten heb gehad, afscheid heb moeten nemen van dingen, maar wat ik gelukkig toch weer een positieve draai heb kunnen geven. Ik ga nu aan een nieuwe fase beginnen. Ik zal het straks in Thailand misschien best eens moeilijk hebben en misschien krijg ik ook wel momenten waarop ik me heel alleen zal voelen en misschien krijg ik wel heimwee ook al heb ik daar nog nooit eerder last van gehad. Dat zijn allemaal dingen die ik nu nog niet kan voorzien maar ik zal alleen maar sterker worden op het moment dat ik me daar doorheen sla. De tijd zal het allemaal leren. Ik ga er in ieder geval een hele leuke tijd van maken!

zaterdag, oktober 18, 2003

Pakken en schoonmaken 

Het is iets anders gelopen. In plaats van eerst mijn huisje aan kant en daarna de rugzak inpakken, ligt de rugzak inmiddels ingepakt klaar en is het huis nog niet aan kant. En ik moet zeggen, het viel me reuze mee wat ik toch weer in die rugzak heb weten te proppen en ik heb nog ruimte over ook. En die ruimte kan ik straks mooi gebruiken voor al die souvenirs die ik ga kopen.....

Schoonmaken en pakken 

Dit weekend ga ik dus mijn huisje een beetje schoonmaken (daarna kan het lekker 2 maanden stoffig worden) en ik heb inmiddels een begin gemaakt met pakken; d.w.z. ik heb een stapel kleding in mijn slaapkamer liggen en daarvan moet ik nu gaan uitzoeken wat ik mee wil en kan nemen en wat ik helaas moet achterlaten. Voor wat betreft de föhn ben ik er al uit, die gaat niet mee. Ik heb mij er al bij neergelegd dat ik dus straks 2 maanden lang iedere dag een bad hairday zal hebben, hahahaha.... Nee hoor, dat zal wel meevallen. Maar voordat ik met schoonmaken begin....eerst even lekker een bakkie koffie! Net trouwens even gekeken wat de weersverwachting is voor 21 oktober, de dag waarop ik in Bangkok aankom, en dat is licht bewolkt en een temperatuurtje van 'slechts' 34 graden (ja ik wrijf het er even lekker in....:-)

vrijdag, oktober 17, 2003

Harsen is toch wel een beetje pijnlijk! 

Zojuist teruggekomen van de schoonheidsspecialiste. Daar heb ik nl. het een en ander laten harsen: benen, oksels en ja, ook de bikinilijn. Omdat ik tegen de bikinilijn nogal opzag, zijn we daar dus maar mee begonnen en het was niet geheel pijnloos. Het was ook niet om te zeggen dat ik tegen het plafond zat, maar echt prettig is het niet. Oksels en benen waren gelukkig een stuk minder pijnlijk en inmiddels zit ik dan ook weer lekker thuis met een bakkie thee en rode oksels, rode benen en ja, erg charmant een rode bikinilijn, want de huid is natuurlijk toch wel wat geïrriteerd. Maar het trekt alweer weg en ik ga ervan uit dat het morgen wel weer helemaal is weggetrokken. In Thailand ga ik halverwege de vakantie wel een keertje naar een beetje sjiek hotel waar ze dan zo'n schoonheidssalon hebben en dan laat ik me daar over een week of 4 nog een keertje harsen, want ik kan me toch moeilijk met van die harige benen op het strand vertonen.

donderdag, oktober 16, 2003

Bush naar Thailand 

Nou vertelde J. mij gisteren dat de president van Amerika (ja Bush) ook in Thailand is als wij er zijn. Even rondgekeken op het internet en verdomd, die cowboy is er op 20 en 21 oktober voor een meeting met de leiders van de Apec (wat dat ook mag wezen). Ben benieuwd of dit nog gevolgen heeft voor de controles op het vliegveld daar.....

Afspraak in Bangkok 

Gisteren had ik trouwens nog afgesproken met J., mijn reisgenoot voor de eerste 2 weken (mits hij het zo lang met mij kan uithouden). Eigenlijk hadden we vorige week afgesproken, maar die afspraak moest ik afbellen omdat ik last had van een buikgriep. We hadden de afspraak dus een weekje verzet en zijn gisteren een hapje wezen eten (10 euro voor het dagmenu!!!!!) en hebben daarna nog even geborreld. Het was erg gezellig en we hebben onze volgende afspraak staan in Bangkok op 22 oktober om 17.00 uur. Raar idee hoor, dat ik volgende week een afspraak heb in Bangkok. Maar eerst heb ik morgen nog een afspraak met de schoonheidsspecialiste; zij gaat mij even harsen (nouja, even!). Au au au.......... of zal het meevallen?

Shoppen (2) en afsnijden! 

Voor degenen die heel erg nieuwsgierig zijn of ik inmiddels nou dat bh'tje ergens anders wel heb kunnen kopen, heb ik goed nieuws. Ik ben inderdaad geslaagd en bij Livera, jawel. Hier werd ik tenminste prettig geholpen; was er een verkoopster die van alles voor mij uit de rekken haalde en weer terugbracht. Heerlijk om zo bediend te worden. En er was nog een leuke actie ook; 3 halen, 2 betalen! en ja dan komt Luus natuurlijk met 3 stuks thuis. Ook heb ik nog even de LP (Lonely Planet) van Cambodja gekocht. Ik liep daar al een tijdje over te twijfelen, maar ik heb 'm toch maar gekocht. Ik wil nl. vanuit Thailand een uitstapje maken naar Cambodja (Angkor Wat, Killing Fields, etc.) en dan is zo'n LP toch wel praktisch, want mijn Cambodjaans is nou niet echt om over naar huis te schrijven. Overigens is de LP van Cambodja 3x zo dun als die van Thailand, dus om het gewicht hoef ik het niet te laten.

Ook had ik vandaag het gevoel alsof ik een grote sticker op mijn auto had zitten waarop met koeien van letters stond: Snijd mij af!. Ik ben nl. vandaag tot 3x toe door (in mijn ogen) erg a-sociale automobilisten afgesneden. Eerst rij ik bij station Lelylaan en nadat ik optrok bij het stoplicht gaat de auto op de linkerbaan naast mij zonder het aan te geven (wat zijn er tegenwoordig toch veel auto's op de weg waarvan de knipperlichten niet werken!) zo hup naar rechts. Had mij natuurlijk over het hoofd gezien, en hij ging echt vlak voor mij rijden. Na een flinke toeter van mij, kwam er een verontschuldigend gebaar. Nouja, ok, ik maak ook wel eens een foutje in het verkeer. Zand erover. De volgende was op diezelfde weg. Komt er zo'n hele foute oude BMW met een rotgang aanrijden. Ik was op dat moment een vrachtwagen aan het inhalen en kon nog niet naar rechts en die BMW gaat echt op mijn kont rijden. Zo irritant is dat! En wat voor reactie dat bij mij geeft? Ik trap het gaspedaal ietsje minder in en ga nadat ik die vrachtwagen lekker langzaam heb ingehaald dan tergend langzaam naar rechts. Dat leverde mij het overbekende gebaar op, je weet wel, dat met die vinger. En alsof dat niet genoeg was, vond meneer het nodig om mij bij het volgende stoplicht af te snijden. Pfff.....zielig hoor, zo'n vent. Nouja, gezien de auto is het zo'n type wat vast een hoop moet compenseren en rijdt hij zo'n auto om zich nog een beetje man te voelen. En dan nr. 3. Ik rij vanaf de A10 de Gooiseweg op. Bij de stoplichten om rechtsaf te slaan sta ik op de linkerstrook. Het licht gaat op groen en ik ga rijden en de automobilist naast mij bedacht dat hij het nodig vond om zomaar ineens naar links te gaan (overigens ook weer een auto waarvan de knipperlichten kapot zijn!). Ik moest in de bocht vol op de rem en gaf een hengst op mijn toeter. Toen ik 'm even later voorbij reed, kwam er zo'n gebaar alsof het mijn fout was. Ja doei, no way. Even later zag ik 'm in mijn achteruitkijkspiegel ook weer een manoeuvre uithalen, waardoor ik dacht....die moeten ze echt van de weg halen. Die heeft zijn rijbewijs vast gekregen bij een pak melk ofzo, want dat was echt een gevaar op de weg. Nouja, ik ben veilig thuisgekomen en auto'tje heeft geen deuken en krassen opgelopen door dit soort manoeuvres.

maandag, oktober 13, 2003

Shoppen 

Vanmorgen dacht ik nog even snel de laatste toiletartikelen te kopen voor mijn reis en ik had ook bedacht dat ik misschien nog maar even zo'n simpel bh'tje wilde kopen. Die toiletartikelen was allemaal geen probleem. Nee, dan een bh'tje kopen. Ik even naar de Hunkemöller. Foute beslissing. Ik weet nu weer waarom ik daar nooit heen ga! Wat een zootje in die winkel zeg. Alle maten hangen door elkaar heen en dan ook nog zo'n verkoopster die mij doodleuk gaat vertellen dat als die ene bh niet in omvang 85 is, dat je dan makkelijk een 80 kan nemen met een grotere cup. Ja, duh..... nou dat werkt bij mij dus niet. Dan krijg je dat rollade-effect! Nee, bedankt! Dat is hetzelfde als dat je in een winkel komt en je vraagt naar een bepaalde maat en er wordt je doodleuk verteld dat alles 1 maat is! Eén maat bestaat namelijk niet. En je gaat iemand toch ook niet vertellen als die broek met 7/8 pijp niet in jou maat is, dat je dan gemakkelijk een maatje kleiner kan nemen met een langere broekspijp! Zo'n winkel ben ik dan ook zo weer uit! Ik was dus ook snel weer weg bij de Hunkemöller.

Enfin, behalve dat bh'tje, heb ik nu dus alles, zelfs van die achterlijke dure zonnebrand (ik was 42 euro (!) kwijt voor 3 flesjes, dat is ff bijna 100 gulden!!!). Maar deze zonnebrand werkt. 1x smeren per dag en verbranden ho maar en het is niet van die vettige zooi, die een uur nadat je je hebt ingesmeerd nog steeds op je huid ligt en het geeft ook niet af aan kleding. Ideaal spul dus. Zelfs bij Luus met haar tere huidje werkt dit. En ik had van mijn paps nog geld gekregen voor mijn verjaardag en hiervoor heb ik een polarisatiefilter voor mijn camera gekocht. Die wilde ik al een tijdje en met het oog op de vakantie was dit het juiste moment om 'm aan te schaffen. Eens kijken of ik straks het verschil ga zien...

zondag, oktober 12, 2003

Zondag 

Vandaag is het zondag. En wat doe je dan als het buiten lekker weer is? Precies. Dan ga je naar buiten. En dat heb ik dus gedaan. Het was/is lekker weer om even een flink stuk te wandelen en dat is ook weer goed voor de conditie en voor mijn rug. Mijn rug? Ja, mijn rug. Ik kreeg een paar weken geleden ineens last van mijn rug en dat ging eigenlijk ook niet na een paar dagen over. Van mijn huisarts kreeg een toen een paar oefeningen mee naar huis en het advies om dagelijks een stuk te gaan wandelen. Nou lukt het me niet om dagelijks een rondje Gaasperplas te doen (als het met bakken uit de hemel komt sta ik nou niet echt te popelen om dan er op uit te gaan), maar minimaal 4x in de week lukt het me wel. En ik moet zeggen, ik voel me er prima bij en sinds een paar dagen heb ik zo goed als geen last meer van mijn rug. Dat zal wel veranderen als ik straks met een rugzak ga lopen zeulen.....

zaterdag, oktober 11, 2003

Even een krabbeltje 

Inmiddels zitten mijn zusje en zwager in het vliegtuig op weg naar huis. En ik ga ze verrassen met koffie en gebak bij hun thuis. Ik ben benieuwd hoe ze het hebben gehad. En dan zal ik de verhalen allemaal wel horen. Ben benieuwd of ze het allemaal net zo indrukwekkend hebben gevonden als ik Mexico vond.

donderdag, oktober 09, 2003

Beter! 

Gelukkig gaat het lichamelijk weer prima met mij (vast een voorproefje voor hoe ik mij ga voelen als ik in Thailand iets verkeerds heb gegeten...hahahaha). Gisterenmiddag was ik al behoorlijk aan de beterende hand en vandaag voel ik me dus weer beter. Omdat ik mij gisteren dus alweer een stuk beter voelde, ben ik toch maar even de deur uitgegaan om een paar boodschapjes te halen (niet al te veel, want ik streef ernaar om de vriezer leeg te eten) en ik ben meteen maar even langs de bank gegaan om de door mij bestelde travellers cheques en contant USD op te halen (is wel handig voor het geval ik straks in Thailand mijn pinpas of creditcard ergens niet kan gebruiken). Op dat vlak ben ik inmiddels dus klaar. Voor wat betreft het inpakken van mijn rugzak, daar ga ik me over een week wel druk over maken. Dan komt natuurlijk het onvermijdelijke; ik heb een hele stapel kleding op bed liggen, waarvan ik vind dat dat allemaal mee moet. Alleen dat kan natuurlijk niet. Ik streef ernaar om tussen de 12 en 16 kilo mee te nemen, dus er kan gewoon niet al te veel mee. Hoe overleef ik 2 maanden zonder föhn?

woensdag, oktober 08, 2003

Uitkeringsperikelen 

Oja, dan voel je je al niet lekker en dan blijkt dus ook nog dat ze mijn WW-uitkering niet helemaal correct hebben berekend. En met niet helemaal correct bedoel ik dus, dat ze mijn dagloon incl. 8% vakantiegeld heel mooi hebben berekend, alleen ze zijn gemakshalve maar even vergeten dat ik ook nog een 13de maand had. En als deze contractueel is overeengekomen dan maakt zo'n 13de maand deel uit van het salaris en moet deze dan ook in het dagloon meegenomen worden. Ik heb zojuist even met het GAK gebeld en uitgelegd dat er volgens mij iets niet helemaal juist berekend was. Een hele aardig meneer pakte even het dossier erbij en concludeerde dat er inderdaad een fout was gemaakt in de berekening. En waarom moet ik er dan weer een heel epistel aan wagen om die fout te corrigeren? Waarom kan dat, nadat ik erover bel en men daar ook ziet dat het niet helemaal goed is berekend, niet zo even veranderd worden? Nee, er dient weer een heel bezwaarschrift te worden geschreven, voorzien van motivatie, kopieën van loonstroken, etc. Overigens, ik neem het die man die ik aan de telefoon had helemaal niet kwalijk hoor. Hij kan er ook niets aan doen, dan de regels zo zijn. Maar ik heb er ook echt veel zin in (NOT) om lekker ergens kopietjes te gaan maken, terwijl ik misschien ieder moment een toilet nodig kan hebben.....

Belabberd 

Ik voel me belabberd. Waardoor? Geen idee, maar mijn darmen zijn helemaal van slag. Heb ik iets verkeerd gegeten dan? Kan natuurlijk, maarja, wat heeft mijn lijf dan even niet helemaal prettig verwerkt? Geen idee. Feit is dat ik me niet helemaal top voel dus. Ik was gisterenmiddag naar mijn paps gegaan om even bij te kletsen en hem ook even de foto's van de bruiloft te laten zien. Het was allemaal heel gezellig. Koffie met slagroomsoesjes, etc., je kent het wel. Maar rond een uur of 4 kreeg ik last van buikkrampen en vanaf dat moment ben ik wel 6 keer naar het toilet gegaan in 1,5 uur. Inmiddels had ik ook zo'n weeïg gevoel in mijn maag. Net niet misselijk maar het zat er tegenaan. Tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog hoofdpijn om het even helemaal compleet te maken en voelde ik me ook wat koortsig. Ik voelde me zo belabberd dat ik de afspraak met J. maar even heb afgebeld; we zouden even een hapje gaan eten, maar daar moest ik al even helemaal niet aan denken. Enfin, later op de avond knapte ik toch weer wat op, ja alle rotzooi was nou toch inmiddels wel uit mijn lijf, en ben ik naar huis gegaan (ik slaap als ik me niet lekker voel altijd het liefst in mijn eigen bedje).

Vanmorgen toen ik wakker werd voelde ik me eigenlijk weer een stuk beter, maar nadat ik een douche had genomen, een broodje had gegeten en een bakkie thee had gedronken, kwamen de krampen weer en jahoor, Luus zat weer op de wc (ben ik nou nog niet leeg?). Ik heb gelukkig geen last meer van hoofdpijn en/of misselijkheid.

dinsdag, oktober 07, 2003

Herfst 

De herfst is in alle hevigheid losgebarsten! Regenbuien, windstoten en een hele flinke onweersbui, waarvan ik het idee had dat die precies boven mij zat. Inmiddels is die bui weer overgewaaid, maar het regent lekker en het is zo goed als windstil, maar dat is vast de stilte voor de storm die voorspeld is. Maar die storm gaat natuurlijk prompt losbarsten als ik straks in de auto zit op weg naar mijn paps. En vanavond heb ik afgesproken om even een hapje te gaan eten met mijn reisgenoot, maar ik kom natuurlijk weer als een verwaaide en verzopen kat aan.....

vrijdag, oktober 03, 2003

Het nationaal eindexamen 

Mijn score bij het nationaal eindexamen: 7,7 (die exacte vakken hebben er helaas voor gezorgd dat het niet boven de 8 kwam.....;-(

Supersnel visum! 

Je hoort altijd dat het verkrijgen van een visum vaak een zeer tijdrovende bezigheid is. Vandaag kwam ik erachter dat een visum aanvragen bij het Thais Consulaat hier in Amsterdam, supersnel gaat. Ik kwam daar rond half 11 vanmorgen en ik was de enige visumaanvrager op dat moment. Ik moest even een formuliertje invullen, 2 pasfoto's afgeven en natuurlijk 30 Euro op tafel leggen, maar ik had dan ook binnen 5 minuten een visum in mijn paspoort. Mijn complimenten. Ik had namelijk verwacht dat ik hopelijk diezelfde middag en anders maandag terug kon komen om mijn paspoort op te halen, maar niets was minder waar. Ik had niet eens tijd om rustig mijn koffie op te drinken! Nou had ik wel mazzel want er was verder helemaal niemand om een visum aan te vragen. Maar ik heb mijn visum. Joepie.

Daarna ben ik nog even naar Color me Mine gegaan; de schaal/het gastenboek van de bruiloft van mijn zusje heb ik hier en daar nog even bijgewerkt. Hij wordt nog een keertje gebakken en dan is ie volgende week klaar. Nou komen de honeymooners op 11 oktober iets na het middaguur weer aan op Schiphol en ik denk dat ik ze maar ga verrassen door ze thuis op te wachten met koffie en gebak en natuurlijk met de schaal en de foto's van de bruiloft, want die zijn inmiddels ook klaar. Ik was zo goed als klaar met het bijwerken van die schaal en toen kwam er een fotograaf die wat foto's nodig had van een mozaïekend (is vast niet goed gespeld) persoon bij Color me Mine. Aangezien ik de enige klant was vroegen ze aan mij of ik dan 'model' wilde zijn. En ach, waarom niet. Ondanks een slechte haardag en zonder ook maar enig spoortje van make-up ben ik op de foto gegaan. Ik hoop dat die fotograaf goed kan retoucheren....hahahaha.

Enfin, rond een uur of 3 was ik weer thuis en het zag er buiten uit alsof het niet al te lang meer droog zou blijven. Ik heb dus nog even snel van de gelegenheid gebruik gemaakt om een rondje in het park te gaan lopen.

donderdag, oktober 02, 2003

Rotzooi! (3) 

Het lijkt toch simpel, een paar van die kastjes plaatsen, maar dat valt dus blijkbaar toch tegen. Kan je nagaan als ik dit zelf had moeten doen. Daar had ik week voor moeten uittrekken (de meeste tijd zou ik nog nodig hebben voor het stellen van de kastjes). Maar het eind van de werkzaamheden begint langzaam in zicht te komen. De plinten zitten er bijna weer tegenaan, de plankjes moeten nog in de kastjes en dan kan ik beginnen met schoonmaken en inrichten. En wat ik in de tussentijd gedaan heb? Even surfen op het grote wereld wijde wachten, speurend naar vacatures. Niet dat ik nu verwacht dat ik de komende 2 weken nog aan de slag kan bij een bedrijf, maar ik moet tenslotte ook solliciteren in verband met mijn uitkering. En laat ik nu 2 vacatures tegenkomen die mij wel wat lijken, waarvan er ééntje is waar ze per 1 december pas iemand zoeken. En dan denk ik natuurlijk meteen, als het per 1 december kan, dan kan het misschien ook nog wel per 22 december. Het uitzendbureau belde binnen een half uur nadat ik op die functie gesolliciteerd had. Inmiddels ligt mij 'echte' CV daar nu (die dingen die je via die sites invult zien er nooit uit als je ze uitprint) en zij nemen hierover nog contact met mij op. Ik wacht rustig af, ik wacht al 34 jaar...:-)

Rotzooi! (2) 

Momenteel is het een rotzooi in de keuken. Iets voor 9 uur arriveerden de heren van het keukenbedrijf. De koffie stond alvast te pruttelen voor ze en na een bakkie te hebben gedaan begon het sloopwerk. Inmiddels zijn er al 2 onderkastjes weggesloopt onder het aanrecht vandaan. Ze hebben trouwens wel bedacht om het aanrechtblad te laten zitten, dit om eventuele schade aan tegeltjes etc. te voorkomen. Ik ben benieuwd hoe het gaat worden. De nieuwe kastjes zien er gelukkig een stuk beter uit dan mijn oude, want die vielen van ellende echt bijna uit elkaar. Wordt vervolgd.....

woensdag, oktober 01, 2003

Rotzooi! 

Wat kan een mens toch een rotzooi verzamelen! Dat bleek zojuist maar weer toen ik mijn hele keuken leeg had gehaald, tenminste, alle keukenkastjes zijn nu helemaal leeg. Nee, ik doe dat niet om te kijken hoeveel potten, pannen en tupperware bakkies ik nu heb, maar omdat morgen in mijn keuken nieuwe keukenkastjes worden geplaatst. Het heeft even geduurd (3,5 a 4 jaar zeuren bij de verhuurder), maar morgen is het dus eindelijk zover. Ze wilden er niet echt aan, maar ze moesten toegeven dat mijn keukenkastjes van ellende uit elkaar vielen en toen ik aangaf dat ik helemaal geen 6 hangkasten wilde en ook het huidige aanrechtblad kon blijven was het ineens snel beslist. En morgen komen ze dus de oude troep eruit halen en de nieuwe kastjes plaatsen. Ik heb alleen mijn gasplaat nog even laten staan; ik ben nl. zo a-technisch als een banaan en ga niet met gasleidingen lopen rotzooien. Ook de magnetron staat nog gewoon op de aanrecht; die weegt 25 kilo (volgens mijn schatting althans) en dat ding krijg ik amper fatsoenlijk opgetild in mijn uppie. Maar ik kijk morgenochtend de heren van het keukenbedrijf gewoon lief aan en zorg voor een ovenheerlijk bakkie koffie met een koekje erbij en dan willen zij vast wel die magnetron voor mij verplaatsen (kijken of mijn vrouwelijke charmes nog werken).....

This page is powered by Blogger. Isn't yours?