woensdag, oktober 22, 2003
One night in Bangkok makes a hard (wo)man humble!!!!!
De eerste nacht in Bangkok zit erop! En ik heb veel van die nacht meegekregen want ik heb vannacht maar 1 uurtje geslapen. Vraag me niet hoe dat komt, maar het zal wel een combinatie zijn van: een vreemd bed, de temperatuur, de airco die halverwege de nacht erg veel herrie begon te maken, iemand die het nodig vond om rond 2 uur 's nachts de radio even keihard aan te zetten (waardoor er weer mensen op de muur gingen bonken), etc. en ineens moet ik denken aan het nummer van Murray Head uit de musical Chess en dat nummer heb ik nog even niet uit mijn hoofd. Ik ga vannacht gewoon eventjes wat slaap inhalen (hoop ik).
Voor vanmorgen vroeg stond op het programma een excursie naar de Floating Market, waarvoor ik dus om 6 uur op moest staan. Nu ben ik volgens mij om iets voor 5 uur in slaap gevallen en toen om 6 uur de wekker ging was ik helemaal brak. Ik ben even naar beneden gelopen om tegen Alies te zeggen dat ik het niet trok om die excursie te gaan doen (die ga ik vast nog wel een keer maken, maar vandaag zag ik het niet zitten). Alies ging dus alleen en ik ben weer in bed gaan liggen. Ik ben (gelukkig) weer in slaap gevallen en werd rond een uur of 10 wakker en voelde me een stuk beter dan om 6 uur die morgen. Ik ben op mijn dooie akkertje gaan douchen en heb even simpel ontbeten en rond een uur of 12 had ik bedacht dat ik naar het Grand Palace (Wat Pra Kaew) wilde gaan. Een tuktuk kwam naar mij toe en hij vertelde mij dat het Grand Palace gesloten was en volgens de LP is die inderdaad tussen de middag gesloten, maar hij wilde mij verder overal naar toe rijden voor 20 Baht (dat kan dus nooit veel soeps zijn). Omdat het Grand Palace dus nog even dicht was zei ik hem dat ik naar het Jim Thompson House wilde gaan. Dat wilde hij wel, maar dan wilde hij eerst even ergens anders stoppen. Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden. Ze rijden je voor bijna niets heel Bangkok door maar hetgeen je wilt zien, zie je niet maar je maakt allerlei stops bij juweliers, kledingzaakje etc. Nu had ik zoiets van voor 20 Baht mag je mij naar JT House rijden en 1 stop maken. Hij kreeg dan hiervoor benzinebonnen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij lekker scheuren door Bangkok en na een minuut of 10 maken we een stop bij Top Ten. Laat dit nou net de kleding zaak zijn die mij door een vriendin is aangeraden! Ik dus even naar binnen. Even de boeken met kleding doornemen en een bakkie koffie drinken en uiteindelijk heb ik besloten om daar 2 pakjes te laten maken (jasje, rok, blouse en broek) van hele mooie stof (kashmier). Maar goed dat ik mijn creditcard bij me had. Nadat uiteindelijk mijn kledingmaten waren opgenomen ben ik weer op weg gegaan met 'mijn' Tuktuk chauffeur naar JT House voor de afgesproken 20 Baht (100 Baht is iets meer dan 2 Euro!). Jim Thompson is een Amerikaan die vlak na WW 2 in Bangkok heeft gevestigd en de zijde industrie weer nieuw leven heeft ingeroepen. Tevens was hij architect en hij heeft in Bangkok een house gebouwd/laten bouwen in traditionele Thaise stijl en dit met diverse kunst uitZuidoost Azie ingericht. Heel bijzonder om allemaal te zien. Inmiddels was het een uur of 2 en ook de innerlijk mens moet zo nu en dan versterkt worden, dus ik ben daar even gaan lunchen. Lekker simpel, fried rice met chicken & vegetables.
Nadat ik JT House verliet werd ik weer benaderd door een TukTuk; de chauffeur wilde mij wel naar mijn guesthouse brengen hoor. Maar toen ik hem zei dat ik niet naar een of andere kledingzaak wilde en ook niet naar een of andere juwelier, toen ging de prijs ineens omhoog, van 30 naar 100 baht. Ja, dan niet dus. Ik heb een taxi aangehouden en heb de chauffeur de meter laten aanzetten en toen was ik uiteindelijk voor 70 baht weer terug bij mijn guesthouse. Onderweg vreselijk gelachen met de chauffeur. Hij had een boekje bij zich om Engels te leren en vroeg telkens aan mij hoe het moest worden uitgesproken en dan ging hij mij nazeggen. Andersom zei hij hoe het in Thai uitgesproken moest worden en op mijn pogingen om dat uit te spreken lag hij helemaal in een deuk. Verder kwamen we nog even in de file omdat er ergens een flinke brand gaande was en ook spookrijden is in Thailand de normaalste zaak van de wereld. Gelukkig zat hij niet van de hele smakelijke (NOT) rochels te maken....hahahaha. Het is nu bijna half 5 en om 5 uur heb ik met Jan afgesproken bij het Guesthouse. Ik ben benieuwd hoe zijn vlucht is gegaan en hoe snel hij uiteindelijk bij het guesthouse was. Tot later.....
Voor vanmorgen vroeg stond op het programma een excursie naar de Floating Market, waarvoor ik dus om 6 uur op moest staan. Nu ben ik volgens mij om iets voor 5 uur in slaap gevallen en toen om 6 uur de wekker ging was ik helemaal brak. Ik ben even naar beneden gelopen om tegen Alies te zeggen dat ik het niet trok om die excursie te gaan doen (die ga ik vast nog wel een keer maken, maar vandaag zag ik het niet zitten). Alies ging dus alleen en ik ben weer in bed gaan liggen. Ik ben (gelukkig) weer in slaap gevallen en werd rond een uur of 10 wakker en voelde me een stuk beter dan om 6 uur die morgen. Ik ben op mijn dooie akkertje gaan douchen en heb even simpel ontbeten en rond een uur of 12 had ik bedacht dat ik naar het Grand Palace (Wat Pra Kaew) wilde gaan. Een tuktuk kwam naar mij toe en hij vertelde mij dat het Grand Palace gesloten was en volgens de LP is die inderdaad tussen de middag gesloten, maar hij wilde mij verder overal naar toe rijden voor 20 Baht (dat kan dus nooit veel soeps zijn). Omdat het Grand Palace dus nog even dicht was zei ik hem dat ik naar het Jim Thompson House wilde gaan. Dat wilde hij wel, maar dan wilde hij eerst even ergens anders stoppen. Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden. Ze rijden je voor bijna niets heel Bangkok door maar hetgeen je wilt zien, zie je niet maar je maakt allerlei stops bij juweliers, kledingzaakje etc. Nu had ik zoiets van voor 20 Baht mag je mij naar JT House rijden en 1 stop maken. Hij kreeg dan hiervoor benzinebonnen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij lekker scheuren door Bangkok en na een minuut of 10 maken we een stop bij Top Ten. Laat dit nou net de kleding zaak zijn die mij door een vriendin is aangeraden! Ik dus even naar binnen. Even de boeken met kleding doornemen en een bakkie koffie drinken en uiteindelijk heb ik besloten om daar 2 pakjes te laten maken (jasje, rok, blouse en broek) van hele mooie stof (kashmier). Maar goed dat ik mijn creditcard bij me had. Nadat uiteindelijk mijn kledingmaten waren opgenomen ben ik weer op weg gegaan met 'mijn' Tuktuk chauffeur naar JT House voor de afgesproken 20 Baht (100 Baht is iets meer dan 2 Euro!). Jim Thompson is een Amerikaan die vlak na WW 2 in Bangkok heeft gevestigd en de zijde industrie weer nieuw leven heeft ingeroepen. Tevens was hij architect en hij heeft in Bangkok een house gebouwd/laten bouwen in traditionele Thaise stijl en dit met diverse kunst uitZuidoost Azie ingericht. Heel bijzonder om allemaal te zien. Inmiddels was het een uur of 2 en ook de innerlijk mens moet zo nu en dan versterkt worden, dus ik ben daar even gaan lunchen. Lekker simpel, fried rice met chicken & vegetables.
Nadat ik JT House verliet werd ik weer benaderd door een TukTuk; de chauffeur wilde mij wel naar mijn guesthouse brengen hoor. Maar toen ik hem zei dat ik niet naar een of andere kledingzaak wilde en ook niet naar een of andere juwelier, toen ging de prijs ineens omhoog, van 30 naar 100 baht. Ja, dan niet dus. Ik heb een taxi aangehouden en heb de chauffeur de meter laten aanzetten en toen was ik uiteindelijk voor 70 baht weer terug bij mijn guesthouse. Onderweg vreselijk gelachen met de chauffeur. Hij had een boekje bij zich om Engels te leren en vroeg telkens aan mij hoe het moest worden uitgesproken en dan ging hij mij nazeggen. Andersom zei hij hoe het in Thai uitgesproken moest worden en op mijn pogingen om dat uit te spreken lag hij helemaal in een deuk. Verder kwamen we nog even in de file omdat er ergens een flinke brand gaande was en ook spookrijden is in Thailand de normaalste zaak van de wereld. Gelukkig zat hij niet van de hele smakelijke (NOT) rochels te maken....hahahaha. Het is nu bijna half 5 en om 5 uur heb ik met Jan afgesproken bij het Guesthouse. Ik ben benieuwd hoe zijn vlucht is gegaan en hoe snel hij uiteindelijk bij het guesthouse was. Tot later.....
bravenet.com