HALLO DAAR!

Gisteren zijn hebben we een excursie geboekt naar de Erawan watervallen. Wij werden rond 8 uur opgepikt bij ons guesthouse door de minibus. Dit keer geen problemen met teveel mensen; behalve Jan en ik, was er nog een Engels stel en een Japans stel, de gids en de chauffeur. De gids was echt een rare druif. Hij wilde dat we allemaal ons nationale volklied gingen zingen en hij zat verder lekker slap te ouwehoeren. De watervallen liggen op ca. 40 km van K'buri en rond 9 uur kwamen wij daar aan. Ondanks dat die dag behoorlijk bewolkt was, was de temperatuur vrij hoog en de luchtvochtigheid was echt extreem hoog. De Erawan watervallen bestaan uit 7 verschillende niveau's en op 3 niveau's kan je er zwemmen. Allereerst zijn we helemaal naar boven gelopen. Alleen lopen is niet echt het juiste woord want er moet af en toe even flink geklauterd worden, maar het was wel de moeite waard want de watervallen zijn echt heel erg mooi. Wij zijn tot level 5 gekomen en vonden het toen wel mooi. Het zweet liep nl. in stralen van mijn voorhoofd en ik had erg veel behoefte aan een duik in het koele water. Maar niet voordat we nog een heel stel apen in het wild hadden gezien. En dan zijn er dus altijd weer van die domme toeristen die het nodig vinden om de aapjes te gaan lokken en voeren met snoep (!). Want dan is o zo leuk voor de foto. Niet dus! Waarom zijn mensen zo dom? Zelf hebben wij geen aapjes gevoerd en ook leuke foto's kunnen maken. En toen was het tijd voor die verkoelende duik. Het water was echt waanzinnig lekker. Het was alleen even schrikken toen de visjes die er zwommen aan mij gingen knabbelen. Dat was een heel vreemd gevoel. Helaas konden we niet urenlang zwemmen, want er stonden nog andere dingen op het programma. Zoals een lunch. Op de vraag of het gerecht erg heet zou zijn werd ontkennend geantwoord. Nou dat hebben wij geweten....het brandde echt mijn neus uit (als ik een neusbijholteontsteking zou hebben gehad, was ik spontaan genezen).

Na deze hete lunch werd het tijd voor Hell Fire Pass. Dit is een stukje van de Death Railway die tijdens WW II in 1943 is aangelegd door de Japanners om een treinverbinding te realiseren tussen Birma (nu Myanmar) en Thailand. Hiervoor gebruikten zij o.a. krijgsgevangen. De aanleg van deze treinverbinding heeft meer dan 100.000 mensen het leven gekost; er wordt gezegd dat iedere biels 1 mensenleven vertegenwoordigd. Hell Fire Pass is een gedeelte van de spoorlijn waar de krijgsgevangenen een 10 meter diepe kloof hebben gemaakt (met niets anders dan de meest primitieve gereedschappen onder de meeste primitieve en zware omstandigheden. Erg indrukwekkend om daar te lopen. Het museum daar is zelfs nog indrukwekkender.......

Na een bezoek aan Hell Fire Pass werd de dag afgesloten met een rit met de trein over deze spoorlijn terug naar K'buri. Deze treinrit eindigt met een ritje over de brug en zo zit er alweer een dag op....