maandag, september 13, 2004
Pieter Pad Poeper
Zo, inmiddels ben ik een beetje bijgekomen van afgelopen weekend. Het was nl. een zwaar maar ontzettend gezellig weekend. Wat heb ik dan gedaan, zul je je afvragen? Nou, ik heb met nog 5 andere meiden een stuk (zeg maar stukje) van het Pieterpad gelopen. Ik heb mij laten vertellen dat het Pieterpad van Pieterburen tot aan de St. Pieterberg bij Maastricht loopt en totaal zo'n 488 km is. Ja, zo'n afstand is met de auto prima te doen, maar met de benenwagen een pittig eindje en daarom hadden de meiden die het geheel hebben georganiseerd besloten om 'slechts' 30 km van de route te gaan lopen. En zo gebeurde het dat ik op zaterdagmorgen om 9 uur al in de auto zat op weg naar Laren alwaar we om half 11 zouden verzamelen. Helaas was ik de A1 nog niet opgereden of ik reed al meteen in een file (je zou toch denken dat het rustig zou zijn op zaterdagmorgen). Oké, het was geen stilstaan, maar de eerste 30 km op de A1 met een gemiddelde snelheid van 50 km per uur vanwege vrachtwagens (op zaterdagmorgen?!) die zonodig door auto's voorgetrokken sleurhutten moesten inhalen die op hun beurt weer auto's moesten inhalen die paardentrailers voorttrokken (was er ergens een hippische evenementje ofzo?) schoot gewoon niet op. Gelukkig kon ik na die 30 km langzaam rijden weer even lekker doorscheuren.
Om iets over half 11 kwam ik in Laren aan en ging ik op zoek naar de VVV, ons verzamelpunt, maar die hadden ze toch goed verstopt. Enfin, A was er, haar vond ik wel, maar de VVV niet! en niet veel later kwamen de andere 4 (J, A, W en A) ook. Vandaar hebben we ons met de taxi naar Hellendoorn laten rijden en zijn wij gedropt bij De Uitkijk, een restaurantje waar we even gingen lunchen en tevens het beginpunt van onze 30 km. Tijdens de lunch al veel lol gehad en ja, dan komt het punt dat onze wandeltocht toch echt moest beginnen. Op het eerste kruispunt ging het al mis: moeten we nu linksaf, rechtdoor of rechtaf? Uiteindelijk toch de goede weg gevonden en zijn we heerlijk gaan wandelen en ik moet zeggen de Sallandse heuvelrug is een erg mooie omgeving. Tijdens het wandelen was het erg gezellig en er werd veel gelachen. Helemaal hilarisch werd het toen wij een jogger, die zich ongetwijfeld de enige in de omgeving waande, betrapten terwijl hij een halve meter naast het bospad zijn behoefte aan het doen was. Dat was meteen na een bocht in het park en die arme man schrok zo van ons dat hij spontaan omviel (in zijn eigen.....jakkes) en daarna trachtte zijn joggingbroekje weer op te hijsen, wat dus helemaal niet lukte en waardoor hij 6 meiden een prima uitzich gaf op zijn kroonjuwelen. Volgens mij kon ook geen van ons later beschrijven hoe die man eruit zag... we hebben niet zo op zijn gezicht gelet....:-) Is toch weer eens iets anders dan uitzicht over de hei.... Wij hebben ons helemaal suf gelachen. Ja, ga dan achter een paar bomen zitten schijten en niet meteen naast het pad! Enfin, je begrijpt, dit heeft de rest van het weekend nog tot vele lachsalvo's gezorgd en mocht je ooit besluiten om in de omgeving van Hellendoorn in de bossen te gaan wandelen, pas dan op voor de inmiddels beroemde en beruchte 'Pieter Pad Poeper'.
Tegen een uur of 5 kwamen wij aan bij Camping De Holterberg in Holten waar we zouden overnachten in 2 trekkershutten. Erg basic hutten, maar de toiletten en douche waren om de hoek en de bedden waren prima! Na een gezellige borrel, naar de pizzeria in Holten gegaan waar we heel erg lekker hebben gegeten en natuurlijk behoorlijk wat hebben gedronken (koffie met Tia Maria is ook zo naar!). Er bleek in Holten ook nog een of ander feest aan de gang te zijn in zo'n feesttent, de zgn. keunefeesten (keune is een varken), maar wij waren zo kapot dat we het feesten aan de plaatselijke bevolking hebben overgelaten, wij lagen om 12 uur in onze mandjes.
Op zondag rond een uur of 8 wakker, heel relaxed gedaan en met zijn allen ontbeten en net toen we goed en wel aan het ontbijt zaten begon het te regenen. Nee he, wij krijgen toch niet de hele dag regen? Maar de weergoden waren ons gunstig gezind want het bleef bij dit ene buitje. Voor zondag stond de route Holten-Laren op het programma, ook weer zo'n 15 km, net als de dag ervoor. Vandaag was de route wel heel anders; op zaterdag veel bos/heide/heuvels en op zondag was het meer vlak, landelijk, maisvelden, trekvaarten, etc., maar zeker niet minder mooi. Alleen vonden mijn voeten het de laatste paar kilometers niet zo mooi meer. Op zaterdag was de route heuvelachtig en veel zandpaden en als ongeoefende wandelaar ga je dat zeker voelen. Ik had op zondagmorgen dan ook behoorlijk wat spierpijn. Maar de laatste km van de route van zondag waren echt zwaar en ik was dan ook erg blij toen ik uiteindelijk rond een uur of 4 op het terras in Laren mijn schoenen uit kon doen en de schade van in totaal 30 km wandelen kon opnemen: behoorlijk wat spierpijn en 1 blaartje op mijn kleine teen! We hebben met zijn zessen nog even zitten borrelen op het terras en meteen ook maar wat gegeten en om 6 uur hebben we afscheid van elkaar genomen. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd en gezellig weekend en er zijn alweer plannen voor een volgende uitje (bonbons maken, koken, o.i.d.), maar eerst nog maar even bijkomen van dit weekend. Ik ben er inmiddels wel achter dat mocht ik ooit besluiten om de 4-daagse van Nijmegen te gaan lopen, je dit absoluut niet ongeoefend moet gaan doen. Ik was waarschijnlijk op dag 1 al uitgevallen.....:-)
Om iets over half 11 kwam ik in Laren aan en ging ik op zoek naar de VVV, ons verzamelpunt, maar die hadden ze toch goed verstopt. Enfin, A was er, haar vond ik wel, maar de VVV niet! en niet veel later kwamen de andere 4 (J, A, W en A) ook. Vandaar hebben we ons met de taxi naar Hellendoorn laten rijden en zijn wij gedropt bij De Uitkijk, een restaurantje waar we even gingen lunchen en tevens het beginpunt van onze 30 km. Tijdens de lunch al veel lol gehad en ja, dan komt het punt dat onze wandeltocht toch echt moest beginnen. Op het eerste kruispunt ging het al mis: moeten we nu linksaf, rechtdoor of rechtaf? Uiteindelijk toch de goede weg gevonden en zijn we heerlijk gaan wandelen en ik moet zeggen de Sallandse heuvelrug is een erg mooie omgeving. Tijdens het wandelen was het erg gezellig en er werd veel gelachen. Helemaal hilarisch werd het toen wij een jogger, die zich ongetwijfeld de enige in de omgeving waande, betrapten terwijl hij een halve meter naast het bospad zijn behoefte aan het doen was. Dat was meteen na een bocht in het park en die arme man schrok zo van ons dat hij spontaan omviel (in zijn eigen.....jakkes) en daarna trachtte zijn joggingbroekje weer op te hijsen, wat dus helemaal niet lukte en waardoor hij 6 meiden een prima uitzich gaf op zijn kroonjuwelen. Volgens mij kon ook geen van ons later beschrijven hoe die man eruit zag... we hebben niet zo op zijn gezicht gelet....:-) Is toch weer eens iets anders dan uitzicht over de hei.... Wij hebben ons helemaal suf gelachen. Ja, ga dan achter een paar bomen zitten schijten en niet meteen naast het pad! Enfin, je begrijpt, dit heeft de rest van het weekend nog tot vele lachsalvo's gezorgd en mocht je ooit besluiten om in de omgeving van Hellendoorn in de bossen te gaan wandelen, pas dan op voor de inmiddels beroemde en beruchte 'Pieter Pad Poeper'.
Tegen een uur of 5 kwamen wij aan bij Camping De Holterberg in Holten waar we zouden overnachten in 2 trekkershutten. Erg basic hutten, maar de toiletten en douche waren om de hoek en de bedden waren prima! Na een gezellige borrel, naar de pizzeria in Holten gegaan waar we heel erg lekker hebben gegeten en natuurlijk behoorlijk wat hebben gedronken (koffie met Tia Maria is ook zo naar!). Er bleek in Holten ook nog een of ander feest aan de gang te zijn in zo'n feesttent, de zgn. keunefeesten (keune is een varken), maar wij waren zo kapot dat we het feesten aan de plaatselijke bevolking hebben overgelaten, wij lagen om 12 uur in onze mandjes.
Op zondag rond een uur of 8 wakker, heel relaxed gedaan en met zijn allen ontbeten en net toen we goed en wel aan het ontbijt zaten begon het te regenen. Nee he, wij krijgen toch niet de hele dag regen? Maar de weergoden waren ons gunstig gezind want het bleef bij dit ene buitje. Voor zondag stond de route Holten-Laren op het programma, ook weer zo'n 15 km, net als de dag ervoor. Vandaag was de route wel heel anders; op zaterdag veel bos/heide/heuvels en op zondag was het meer vlak, landelijk, maisvelden, trekvaarten, etc., maar zeker niet minder mooi. Alleen vonden mijn voeten het de laatste paar kilometers niet zo mooi meer. Op zaterdag was de route heuvelachtig en veel zandpaden en als ongeoefende wandelaar ga je dat zeker voelen. Ik had op zondagmorgen dan ook behoorlijk wat spierpijn. Maar de laatste km van de route van zondag waren echt zwaar en ik was dan ook erg blij toen ik uiteindelijk rond een uur of 4 op het terras in Laren mijn schoenen uit kon doen en de schade van in totaal 30 km wandelen kon opnemen: behoorlijk wat spierpijn en 1 blaartje op mijn kleine teen! We hebben met zijn zessen nog even zitten borrelen op het terras en meteen ook maar wat gegeten en om 6 uur hebben we afscheid van elkaar genomen. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd en gezellig weekend en er zijn alweer plannen voor een volgende uitje (bonbons maken, koken, o.i.d.), maar eerst nog maar even bijkomen van dit weekend. Ik ben er inmiddels wel achter dat mocht ik ooit besluiten om de 4-daagse van Nijmegen te gaan lopen, je dit absoluut niet ongeoefend moet gaan doen. Ik was waarschijnlijk op dag 1 al uitgevallen.....:-)
bravenet.com