woensdag, december 03, 2003
Kreeft voor 5 dollar en biermeisjes!
Zondagavond zijn wij met zijn 4-tjes gaan eten. Niet aan het strand zoals eerst de bedoeling was, maar op aanraden van Jan, de eigenaar van Orchid Guesthouse zijn wij bij Ko Poh gaan eten. Dit is een lokaal Khmer restaurantje en hier kon je volgens hem heel goed eten voor weinig. Wij met zijn vieren daar naartoe gelopen (en ondertussen word 10 keer gevraagd of je geen motorbike nodig hebt) en het zag er inderdaad veelbelovend uit dat restaurantje. Het was op een tafeltje na, helemaal vol en toen wij er kwamen, zat het dus helemaal vol. Er was nog een ander tafeltje waar toeristen zaten en voor de rest was het hele restaurant gevuld met Khmer. We waren nog amper gaan zitten en wij werden al belaagd door de biermeisje. Biermeisjes zijn meisjes die in Cambodja in een restaurantje werken voor een bepaald merk bier zoals bijv. Angkor, Tiger en ja, ook Heineken is vertegenwoordigd! Ze dragen ook allemaal een jurkje in de kleur van het merk met daarop natuurlijk de naam van het merk! Ze proberen je over te halen om het merk wat zij vertegenwoordigen te drinken, want voor elk biertje wat je van 'hun' merk drinkt, krijgen zij commissie. De dame die Angkor bier vertegenwoordige keek ook niet blij toen wij Tiger beer bestelden.
En toen het menu. Dat is er niet! De ober vroeg ons of wij seafood wilde eten en toen wij daar ja op antwoorden melde hij dat wij prawns konden bestellen of crab of fish. Wij hebben dus alle drie besteld voor ons 4-tjes. Voordat het eten kwam werd er een schaaltje pinda's geserveerd (in zo'n babybordje in de vorm van een teddybeer!). En die word je de geacht te eten met stokje, er wordt dus niet met de handen in die pinda's gegraaid! Er werden ook een soort sapglazen op tafel gezet en het was dus de bedoeling dat je daar het bier uitdronk. Nou, wij dronken wel uit het blikje, dan zou het bier tenminste niet doodslaan. Het eten was echt waanzinnig lekker. De prawns die we besteld hadden waren helemaal top. Nu dacht ik dat ze met prawns van die grote garnale bedoelden, maar hier bedoelen ze er dus kreeft mee en dat kost dus 5 dollar voor een hele kilo!!!! En dat was om je vingers bij af te likken...letterlijk!
Op maandagmorgen hebben Yasemin en ik afscheid genomen van Martine en Marjos; Martine ging weer terug naar huis (naar manlief en 3 kinderen) en Marjos reist nog even verder; ze gaat nog op de motor naar Laos. Yasemin en ik besloten om die ochtend een tripje te gaan maken naar het Ream National Park vlakbij Sihanoukville. Na Martine en Marjos te hebben uitgezwaaid hebben wij ons achterop de motorbike naar het Ream NP laten rijden. Wij dachten dat dit wel in de buurt was, maar het bleek toch nog een pittig eindje rijden te zijn. Maar voor 6 dollar bleven de Hondaboys wel op ons wachten terwijl wij een leuk tripje door het park gingen maken per boot. Hiervoor moesten wij 6 dollar p.p. betalen. De rest van de groep bestond uit 2 Duitse meiden, een Japanner en een Hollands stel, John en Fabienne. Die 2 Duitse meiden waren erg gezellig (not) en zaten alleen maar te lezen; die Japanner sprak geen woord Engels en dus zaten Yasemine en ik gezellig te kletsen met John en Fabienne. Volgens de gids zaten er apen en soms dolfijnen en zeearenden in het park. Apen en dolfijnen heb ik niet gezien, maar de zeearenden wel. Verder ook nog een eekhoorntje en van die salamanders die op hun achterpootjes keihard over het water rennen. Na een kleine 2 uur varen, kwamen bij bij een verlaten strandje, waar we een uurtje lekker konden zonnen en zwemmen. Dat was even luxe. Een strand helemaal voor ons alleen. En dus ook geen verkopers van fried lobster, armbandjes, fruit, massage, etc. en dus ook geen bedelaars. Hier hebben we dus even een uurtje lekker liggen zonnen en kletsen.
Na dit uurtje was het tijd voor een wandeling door de jungle naar een vissersdorpje waar wij weer zouden worden opgepikt door de boot. Aangezien mijn bikini nog niet droog was liep ik dus heel charmant door de jungle met van die nog charmantere natte plekken in mijn broek; gelukkig was ik niet de enige en het droogt snel genoeg met deze temperaturen (het is hier een graadje of 30). Na een wandeling van een kleine 3 kwartier kwamen wij aan bij het dorpje waar de boot inderdaad al op ons lag te wachten. De Duitse meiden gingen weer heel gezellig zitten lezen, die Japanner wist nog steeds geen woord uit te brengen en dus zat ik op de boot weer gezellig te kletsen met John, Fabienne en Yasemin. Yasemin en ik gingen weer achterop de brommer terug naar Sihanoukville. John en Fabienne hadden een tourtje geboekt, dus zij gingen heel luxe met de auto en hadden dus geen zere billen toen zij terugkwamen in Sihanoukville. Om een uur of 3 waren wij weer terug en zijn wij nog even naar het strand gegaan. Daar werden we natuurlijk meteen weer belaagd door fruitverkoopstertjes, maar hebben we in ieder geval nog even lekker kunnen zitten en de zon zien ondergaan. Hierna maar even teruggelopen naar Orchid Guesthouse om wat zand en zout van mijn lijf af te spoelen en na weer helemaal te zijn opgefrist en ingesmeerd te zijn met aftersun en anti-muggencreme zijn Yasemin en ik weer naar het strand gegaan om daar een hapje te gaan eten. Daar lekker relaxed in van die stoelen gezeten/gelegen en gezellig zitten kletsen en gin tonic drinken.
Ik was van plan om gisterenmorgen lekker uit te slapen, maar daar kwam weer helemaal niets van terecht. Ik weet niet wat het is maar ik word sinds Angkor Wat gewoon standaard rond 6 uur, half 7 wakker en ook gisterenmorgen weer. Nouja, kan ik tenminste rustig de tijd nemen voor het ontbijt. Het ontbijtje is inbegrepen hier en bestaat uit stokbrood met boter, jam en smeerkaas (ja, die lachende koe weer!), 2 eitjes (any way you like them) en thee of koffie. En als je een beetje slim bent kies je voor thee, want dan krijg je een hele pot (= 4 koppen) en als je koffie besteld krijg je maar 1 kopje!
Na het ontbijt zijn Yasemin en ik even achterop de honda (allebei een eigen Hondaboy) naar de bank gereden, want wij raakten een beetje door onze centjes heen. Ook nog maar even zonnebrand gekocht, want de creme die ik heb ik volgens mij niet goed meer; ik ben nl. maandag een beetje verbrand. Daarna weer terug naar het guesthouse en even tickets geregeld voor de bus van woensdagmorgen 8 uur terug naar Phnom Penh. De bus van 7 uur vonden Yasemin en ik net even te vroeg en anders wordt het 12 uur en dat is net weer even te laat. Daarna hebben wij lekker de rest van de dag op het strand gezeten. Je kon goed merken dat het geen weekend meer was want het was een stuk rustiger op het strand. De Khmer die hier het weekend kwamen doorbrengen zijn allemaal weer naar huis en ook qua verkopertjes is het een stuk rustiger; heel veel zitten nu op school. En het is heel vervelend hoor om zo een dag door te brengen, een beetje zwemmen, een beetje lezen, een fruitsalade eten van mango, banaan en ananas (en omdat ie maar 1 dollar kost is ie des te lekkerder!). Die fruitsalades worden in een plastic zakje geserveerd en dan krijg je er een soort sateprikker bij waarmee je de stukjes fruit uit het zakje kunt prikken. En bij het klaarmaken van het fruit hebben ze altijd een plastic zakje om hun hand, zodat ze het vers geschilde fruit niet met hun handen aanraken.
Na zo'n dagje luieren op het strand hebben Yasemin en ik besloten om gisterenavond nog een keer bij Ko Poh te gaan eten. Die prawns waren zo lekker, dat gingen wij nog een keer eten! Ook nu weer was het hele restaurantje vol. Achteraf bleken John en Fabienne er ook te hebben gegeten, maar wij hebben ze niet gezien (nou hebben wij er ook niet echt op gelet). Dit keer hebben wij een hele kilo prawns (kreeft) besteld voor zijn tweetjes en geen krab en vis en een schaaltje gebakken groenten erbij. En ook nu was het weer om onze vingers bij af te likken. Gelukkig kregen we dit keer een schaal met water en citroen en konden wij na dit feestmaal onze vingers wassen in plaats van aflikken. Daarna zijn we weer teruggelopen en heb ik mijn rugzak zover ingepakt en mijn kleren voor de volgende dag klaargelegd.
En toen het menu. Dat is er niet! De ober vroeg ons of wij seafood wilde eten en toen wij daar ja op antwoorden melde hij dat wij prawns konden bestellen of crab of fish. Wij hebben dus alle drie besteld voor ons 4-tjes. Voordat het eten kwam werd er een schaaltje pinda's geserveerd (in zo'n babybordje in de vorm van een teddybeer!). En die word je de geacht te eten met stokje, er wordt dus niet met de handen in die pinda's gegraaid! Er werden ook een soort sapglazen op tafel gezet en het was dus de bedoeling dat je daar het bier uitdronk. Nou, wij dronken wel uit het blikje, dan zou het bier tenminste niet doodslaan. Het eten was echt waanzinnig lekker. De prawns die we besteld hadden waren helemaal top. Nu dacht ik dat ze met prawns van die grote garnale bedoelden, maar hier bedoelen ze er dus kreeft mee en dat kost dus 5 dollar voor een hele kilo!!!! En dat was om je vingers bij af te likken...letterlijk!
Op maandagmorgen hebben Yasemin en ik afscheid genomen van Martine en Marjos; Martine ging weer terug naar huis (naar manlief en 3 kinderen) en Marjos reist nog even verder; ze gaat nog op de motor naar Laos. Yasemin en ik besloten om die ochtend een tripje te gaan maken naar het Ream National Park vlakbij Sihanoukville. Na Martine en Marjos te hebben uitgezwaaid hebben wij ons achterop de motorbike naar het Ream NP laten rijden. Wij dachten dat dit wel in de buurt was, maar het bleek toch nog een pittig eindje rijden te zijn. Maar voor 6 dollar bleven de Hondaboys wel op ons wachten terwijl wij een leuk tripje door het park gingen maken per boot. Hiervoor moesten wij 6 dollar p.p. betalen. De rest van de groep bestond uit 2 Duitse meiden, een Japanner en een Hollands stel, John en Fabienne. Die 2 Duitse meiden waren erg gezellig (not) en zaten alleen maar te lezen; die Japanner sprak geen woord Engels en dus zaten Yasemine en ik gezellig te kletsen met John en Fabienne. Volgens de gids zaten er apen en soms dolfijnen en zeearenden in het park. Apen en dolfijnen heb ik niet gezien, maar de zeearenden wel. Verder ook nog een eekhoorntje en van die salamanders die op hun achterpootjes keihard over het water rennen. Na een kleine 2 uur varen, kwamen bij bij een verlaten strandje, waar we een uurtje lekker konden zonnen en zwemmen. Dat was even luxe. Een strand helemaal voor ons alleen. En dus ook geen verkopers van fried lobster, armbandjes, fruit, massage, etc. en dus ook geen bedelaars. Hier hebben we dus even een uurtje lekker liggen zonnen en kletsen.
Na dit uurtje was het tijd voor een wandeling door de jungle naar een vissersdorpje waar wij weer zouden worden opgepikt door de boot. Aangezien mijn bikini nog niet droog was liep ik dus heel charmant door de jungle met van die nog charmantere natte plekken in mijn broek; gelukkig was ik niet de enige en het droogt snel genoeg met deze temperaturen (het is hier een graadje of 30). Na een wandeling van een kleine 3 kwartier kwamen wij aan bij het dorpje waar de boot inderdaad al op ons lag te wachten. De Duitse meiden gingen weer heel gezellig zitten lezen, die Japanner wist nog steeds geen woord uit te brengen en dus zat ik op de boot weer gezellig te kletsen met John, Fabienne en Yasemin. Yasemin en ik gingen weer achterop de brommer terug naar Sihanoukville. John en Fabienne hadden een tourtje geboekt, dus zij gingen heel luxe met de auto en hadden dus geen zere billen toen zij terugkwamen in Sihanoukville. Om een uur of 3 waren wij weer terug en zijn wij nog even naar het strand gegaan. Daar werden we natuurlijk meteen weer belaagd door fruitverkoopstertjes, maar hebben we in ieder geval nog even lekker kunnen zitten en de zon zien ondergaan. Hierna maar even teruggelopen naar Orchid Guesthouse om wat zand en zout van mijn lijf af te spoelen en na weer helemaal te zijn opgefrist en ingesmeerd te zijn met aftersun en anti-muggencreme zijn Yasemin en ik weer naar het strand gegaan om daar een hapje te gaan eten. Daar lekker relaxed in van die stoelen gezeten/gelegen en gezellig zitten kletsen en gin tonic drinken.
Ik was van plan om gisterenmorgen lekker uit te slapen, maar daar kwam weer helemaal niets van terecht. Ik weet niet wat het is maar ik word sinds Angkor Wat gewoon standaard rond 6 uur, half 7 wakker en ook gisterenmorgen weer. Nouja, kan ik tenminste rustig de tijd nemen voor het ontbijt. Het ontbijtje is inbegrepen hier en bestaat uit stokbrood met boter, jam en smeerkaas (ja, die lachende koe weer!), 2 eitjes (any way you like them) en thee of koffie. En als je een beetje slim bent kies je voor thee, want dan krijg je een hele pot (= 4 koppen) en als je koffie besteld krijg je maar 1 kopje!
Na het ontbijt zijn Yasemin en ik even achterop de honda (allebei een eigen Hondaboy) naar de bank gereden, want wij raakten een beetje door onze centjes heen. Ook nog maar even zonnebrand gekocht, want de creme die ik heb ik volgens mij niet goed meer; ik ben nl. maandag een beetje verbrand. Daarna weer terug naar het guesthouse en even tickets geregeld voor de bus van woensdagmorgen 8 uur terug naar Phnom Penh. De bus van 7 uur vonden Yasemin en ik net even te vroeg en anders wordt het 12 uur en dat is net weer even te laat. Daarna hebben wij lekker de rest van de dag op het strand gezeten. Je kon goed merken dat het geen weekend meer was want het was een stuk rustiger op het strand. De Khmer die hier het weekend kwamen doorbrengen zijn allemaal weer naar huis en ook qua verkopertjes is het een stuk rustiger; heel veel zitten nu op school. En het is heel vervelend hoor om zo een dag door te brengen, een beetje zwemmen, een beetje lezen, een fruitsalade eten van mango, banaan en ananas (en omdat ie maar 1 dollar kost is ie des te lekkerder!). Die fruitsalades worden in een plastic zakje geserveerd en dan krijg je er een soort sateprikker bij waarmee je de stukjes fruit uit het zakje kunt prikken. En bij het klaarmaken van het fruit hebben ze altijd een plastic zakje om hun hand, zodat ze het vers geschilde fruit niet met hun handen aanraken.
Na zo'n dagje luieren op het strand hebben Yasemin en ik besloten om gisterenavond nog een keer bij Ko Poh te gaan eten. Die prawns waren zo lekker, dat gingen wij nog een keer eten! Ook nu weer was het hele restaurantje vol. Achteraf bleken John en Fabienne er ook te hebben gegeten, maar wij hebben ze niet gezien (nou hebben wij er ook niet echt op gelet). Dit keer hebben wij een hele kilo prawns (kreeft) besteld voor zijn tweetjes en geen krab en vis en een schaaltje gebakken groenten erbij. En ook nu was het weer om onze vingers bij af te likken. Gelukkig kregen we dit keer een schaal met water en citroen en konden wij na dit feestmaal onze vingers wassen in plaats van aflikken. Daarna zijn we weer teruggelopen en heb ik mijn rugzak zover ingepakt en mijn kleren voor de volgende dag klaargelegd.
bravenet.com