<$BlogRSDUrl$>

zaterdag, december 06, 2003

Als een vaatdoekje 

Momenteel zit ik in een resort in het noordoosten van Koh Pha Ngan. Dat klinkt heel luxe, maar een verzameling bamboehutjes vlak bij het strand wordt hier al snel gebombardeerd tot resort. Het was trouwens nog wel een hele onderneming om hier te komen. Allereerst natuurlijk ben ik met de ferry van Koh Samui naar Koh Pha Ngan gevaren. Toen ik werd opgehaald met de saengtaw (soort pickup) van het hotel naar de pier begon het zachtjes te regenen (dat had ik helemaal niet besteld!!!!!) en toen ik uiteindelijk op de pier liep met mijn rugzakje achterop barste de hemel open en kwam ik dus als een verzopen kat aan boord. Alleen ik had mijn regenhoes niet over mijn rugzak (die zat namelijk in mijn rugzak, erg slim van mij!). Nu is ie wel een beetje waterafstotend, maar tegen zo'n regenbui is ie ook niet opgewassen dus een deel van de inhoud zou wel nat zijn geworden. Enfin, een uurtje later en alweer redelijk opgedroogd kwam ik dus aan op Koh Pha Ngan. Daar met de Saengtaw naar Songh Tala (de 'hoofdstad' van Koh Pha Ngan) en daar over gestapt in een 4x4 pick-up. Gezeten in de achterbak met een regenjasje aan gingen wij (2 italianen, 2 Canadeze en ik) op weg naar Ao Thong Pan Nai Yai, het strand waar het resort zich bevindt. En dat ritje werd een waar avontuur want de weg door de heuvels is nl. voor het overgrote deel niet geasfalteerd; het is een dirtroad en dat betekende dus dat we die 4 wielaandrijving hard nodig hadden. Na een ritje van ongever 45 minuten achterin de pickup en met af en toe een flinke regenbui kwamen wij dan eindelijk aan. Ik was echt behoorlijk door elkaar geschud, maar Paan Banpuri maakt alles goed. Allemaal leuke bamboehutjes vlak bij het strand omgeven door een leuke tuin. Ze hadden gelukkig nog hutjes vrij en inmiddels heb ik mijn intrek genomen in hutje nr. 35. Alles is zonder aircon, maar er zit een riante fan in en er hangt een heel groot muskietennet. Prima plekje dus om een paar dagen te vertoeven.

Wat alleen iets minder prettig is, is dat ik gisterenavond wat buikkrampen kreeg en niet een klein beetje ook. Uiteindelijk ben ik de hele nacht aan het spoken geweest want ik ben heftig aan de diarree. Ik zal wel iets verkeerd gegeten hebben, alleen aan die wetenschap heb ik nu niet zoveel. Ik heb tussendoor wel wat geslapen, maar als je contant hevige buikkrampen hebt en naar het toilet moet, dan wordt je niet echt uitgeslapen wakker. Vanmorgen maar even ontbeten met alleen toast en een bakkie thee; ik waag mij even niet aan wat anders. Eerst moet alles in de buik weer een beetje rustig worden.

Vanwege die o zo fijne diarree viel mijn plan om vandaag te beginnen met mijn duikcursus in het water. Ook mijn huisarts heeft niet echt meegeholpen. Voordat je begint met duiken, moet je een hele vragenlijst invullen. Een van die vragen is of ik ooit een operatie aan mijn sinusses heb gehad. Nu heb ik vorig jaar een septumcorrectie gehad omdat ik altijd zo veel last had van sinusontstekingen. Ik kon of terug naar Samui om daar een dokter te consulteren of mijn eigen huisarts bellen en vragen of zij een verklaring wilde faxen. En bellen is dan natuurlijk sneller dan even op en neer naar Samui (zeker niet nu ik diarree heb). Ik heb gebeld en de assistente verzekerde mij dat nog diezelfde middag er een fax zou worden verzonden. Maar toen ik vanmorgen ging kijken of die er inderdaad was, was dat dus niet het geval. Dat was wel even balen zeg. Maar het meisje van de duikschool kwam met de volgende oplossing: ik kan ook een introductieduik maken, die gaat tot 12 meter. Wanneer ik geen problemen heb met mijn neus, oren, etc. kan ik dus mijn theorie gaan doen en dan nog 2 duiken maken tot 18 meter en dan kan ik dus op die manier ook mijn certificaat halen. Zij zei dat er zat mensen zijn die niet zeker weten of ze wel voor hun Padi willen gaan en daarom eerst een introductieduik doen en dan besluiten of ze verder gaan. Dat ga ik dus nu ook doen. Ik ga alleen vandaag het even heel rustig aan doen. Ik heb al diarreeremmers geslikt en van die zakjes ORS genomen (tegen uitdroging) en ga dus vast beginnen met het lezen van het theorieboek duiken. Ik kom de dag wel door, helaas niet helemaal zoals ik gehoopt had, maar er zijn ergere dingen in het leven.....

This page is powered by Blogger. Isn't yours?