zaterdag, november 22, 2003
Cambodja!
Ik zit in Cambodja!!!! En ik kan het zelf eigenlijk nog maar nauwelijks bevatten. Vanmorgen zat ik nog te ontbijten in Bangkok en nu zit ik een paar 100 km verderop in Siem Reap. Vanmorgen kreeg ik netjes om 7 uur een wake-up call en dat was maar goed ook, want ik had mijn wekker wel op 7 uur gezet, maar had 'm dus niet aangezet (echt weer een Lucienne-actie dus). Even een ontbijtje gescoord bij de buren, want bij Baan Sabai is de keuken om iets over 7 uur 's morgens nog niet open. En toen mijn rugzak ingepakt en naar beneden gelopen om te wachten op mijn busje naar het vliegveld. En dat kwam echt stipt op tijd om 8 uur. Er zaten al een stuk of 4 mensen in en we moesten nog 1 persoon ophalen bij een guesthouse een paar straten verderop. Daar aangkomen was die persoon er (nog niet). Achteraf zat die muts nog op haar dooie akkertje ergens te ontbijten (ze was de tijd vergeten). Zo irritant vind ik dat! Maar daarna ging het gelukkig allemaal heel snel en om kwart voor 9 werden wij gedropt op het vliegveld. Even de balie zoeken waar ik in moest checken en daarna ging het allemaal heel erg rap. Er was een rij van slechts 1 persoon voor mij; ik was dan ook best wel vroeg. Daarna even de airport tax betalen en toen naar de gate. Het taxfree gedeelte heb ik gelaten voor wat het was. Ik kan nu wel van alles kopen, maar dat moet ik ook meesjouwen; dat doe ik dus wel als ik terugvlieg naar Nederland. Wel nog even wat snaai gekocht en daarna naar de gate gelopen. Ik moest bij gate 74 (!), dus ik dacht ik ga maar vast lopen, want dat gaat nog wel ff duren. Maar het bleek alleen maar een trapje af te zijn en een klein stukje lopen en toen was ik er al. Daar in mijn boek gaan lezen en voordat ik er erg in had moesten we boarden. Blijkbaar was er een vertraging van 20 minuten, maar mijn boek werd erg spannend, dus daar had ik helemaal geen erg in. Nu had ik niet verwacht dat het een erg groot vliegtuig zou zijn, maar het bleek zo'n propellording te zijn; dat was dus even slikken. Nouja, ik zou wel zien hoe het zou gaan. Ik had een plekje aan het raam, dus ik kon het allemaal prima zien. Alleen maakt zo'n vliegtuig wel een hoop herrie hoor! Bij het opstijgen viel me trouwens op dat er tussen 2 start-/landingsbanen gewoon een golfbaan is aangelegd, met zandbakken en al! Dat noem ik nog eens optimaal gebruik maken van ruimte. Stel je voor dat je op Schiphol kunt golfen! Het opstijgen ging een beetje schokkerig maar dat kwam waarschijnlijk omdat het zo'n klein vliegtuigje was. En met klein bedoel ik ook de stoelen. Ik zat dus met mijn knieen in mijn nek, maar ach, voor een uurtje is dat wel uit te houden. Precies een uur later waren wij geland op Siem Reap Airport en wat was het bloedheet hier zeg. Ik vond het in Bangkok al erg warm, maar hier is de luchtvochtigheid nog even een paar procentjes hoger! Dat wordt dus zweten geblazen.
Omdat ik mijn visum al had geregeld was ik als eerste door de paspoortcontrole en de douane en mijn bagage had ik ook vrij snel (toch altijd weer fijn als je je rugzak op die band ziet aankomen!). Toen even naar de bank op de airport; even travellercheques wisselen. Ik heb 200 USD gewisseld naar Cambodjaanse Riel en ik kreeg een heel pak mee (725.000 Riel); ik voel me nu dan ook heel erg rijk...hahahaha. Daarna even kijken hoe ik het beste naar Siem Reap zelf kon komen want het vliegveld ligt een km of 5 van de stad vandaan. Ik kon met een taxi of met een brommer (20.000 of 5.000 Riel). Met de brommer dus. En daar zat ik weer achter op een Honda. Gelukkig rijden ze hier niet zo debiel hard als toen in Lopburi. Hier rijden ze tussen de 30 en 40 km en ze rijden hier allemaal op vrij nieuwe brommers. Ik had van iemand in Bangkok de naam van een hotelletje hier gekregen, het Royal Hotel. Dus daar heb ik mij naar toe laten brengen. Ik was net een kamer aan het bekijken in dit hotel (wat er prima uitzag) en toen liep ik daar Scott tegen het lijf. Een Amerikaan uit San Francisco die ik ook al in het vliegtuig had gezien. Hij had inmiddels al een paar hotels/guesthouses gezien en ze waren of vol of zagen er niet uit. Hij besloot om hier ook maar een kamer te nemen en we spraken af om rond een uur of 4 richting Angkor Wat te gaan voor de zonsondergang. De jongens die ons op hun brommertjes naar het hotel hadden gereden, boden aan om ons die middag daar heen te tuffen (voor een hele dag kost dat zo'n 6 USD, geen geld dus). Dus zo gezegd zo gedaan. Maar eerst even mijn spullen neergedonderd op mijn hotelkamer en even snel een douche gepakt. Niet dat dat hielp want toen ik buiten stond plakte ik weer aan alle kanten. Even later ben ik samen met Scott een rondje door Siem Reap gaan lopen. Erg leuk stadje, relatief schoon en de mensen zijn heel vriendelijk. En wat ook opvalt is dat ze hier allemaal behoorlijk goed Engels spreken. Dat is in Thailand soms wel anders. Na ook nog even ergens een hapje te hebben gegeten zijn we teruggelopen naar het hotel en om 4 uur werden wij inderdaad netjes opgepikt door onze Honda-boys! En op naar de Tempels van Angkor Wat. Nu wilde ik een 3-dagenpas kopen voor de tempels en nu had ik begrepen dat als je na 4 uur bij de kassa komt dat je dan een 3-dagenpas koopt, maar dat ie dan pas de volgende dag ingaat en dat je dus die middag gratis naar de tempels mag! Dat klopt ook wel, alleen het is een uurtje verlaat; je mag dan pas vanaf 5 uur de tempels bekijken. Nouja, onze Honda-boys hebben ons gewoon nog even leuk een stukje door het platteland gereden over zandpaden, etc. Was erg leuk en tegen 5 uur waren wij weer terug bij de kassa. Even een pasje kopen (voor het luttele bedrag van 40 USD (ja hier weten ze wel de prijzen te vragen). Voor deze pas heb je trouwens wel een pasfoto nodig, maar die had ik toevallig bij me! En toen het park in. Na een klein stukje rijden kwam de eerste tempel in zicht. Erg mooi om te zien. Wat ik iets minder leuk vond is dat ik ook weer apen zag lopen en die vind ik sinds ik gebeten ben door zo'n kreng in Lopburi, toch niet zo leuk meer. Wij zijn langs de 1e tempel gereden en werden afgezet bij een berg. Daarboven op stond een tempel en vandaar af kon je heel mooi zonsondergang bekijken. Nou, ik was benieuwd. Wat ik echter verschrikkelijk vond zijn echt de hordes toeristen. Echt duizenden mensen die op die berg waren. Verschrikkelijk. Maar toch maar naar boven geklauterd (wat overigens wonderbaarlijk goed ging met mijn enkel). Dat klimmen was wel een opgave zeg. Boven aangekomen gutste het zweet echt van mijn lijf....pfff. Alleen met al die mensen en ook vanwege die flinke klim waren we eigenlijk te laat voor de zonderondergang. Nouja, ik heb nog 3 hele dagen om dit te zien! Naar beneden ging iets makkelijker; toen hebben we namelijk het olifantenpad genomen. Je moet trouwens niet te lang boven blijven want het wordt hier vrij snel donker en je wilt hier niet in het pikkedonker naar beneden klauteren. Maar gelukkig waren wij beneden voordat het echt donker werd. Daarna teruggereden naar Siem Reap. Ik zag ook veel toeristen die fietsen hadden gehuurd. Op zich is dat natuurlijk hartstikke leuk, alleen erg zit geen verlichting op die dingen, dus als je dan in het donker moet terugfietsen naar Siem Reap, dan lijkt me dat vrij lastig. Gelukkig zat ik op een Honda met verlichting. Terug bij het hotel met de Honda-boys afgesproken dat ze ons morgen om 5 uur (!) komen oppikken. Ja, dat is inderdaad heel vroeg, maar wil je de zonsopgang bij Angkor zien, dan zul je zo vroeg je bedje uitmoeten. Ik ga nu dan ook nokken en duik mijn bedje in.....
Omdat ik mijn visum al had geregeld was ik als eerste door de paspoortcontrole en de douane en mijn bagage had ik ook vrij snel (toch altijd weer fijn als je je rugzak op die band ziet aankomen!). Toen even naar de bank op de airport; even travellercheques wisselen. Ik heb 200 USD gewisseld naar Cambodjaanse Riel en ik kreeg een heel pak mee (725.000 Riel); ik voel me nu dan ook heel erg rijk...hahahaha. Daarna even kijken hoe ik het beste naar Siem Reap zelf kon komen want het vliegveld ligt een km of 5 van de stad vandaan. Ik kon met een taxi of met een brommer (20.000 of 5.000 Riel). Met de brommer dus. En daar zat ik weer achter op een Honda. Gelukkig rijden ze hier niet zo debiel hard als toen in Lopburi. Hier rijden ze tussen de 30 en 40 km en ze rijden hier allemaal op vrij nieuwe brommers. Ik had van iemand in Bangkok de naam van een hotelletje hier gekregen, het Royal Hotel. Dus daar heb ik mij naar toe laten brengen. Ik was net een kamer aan het bekijken in dit hotel (wat er prima uitzag) en toen liep ik daar Scott tegen het lijf. Een Amerikaan uit San Francisco die ik ook al in het vliegtuig had gezien. Hij had inmiddels al een paar hotels/guesthouses gezien en ze waren of vol of zagen er niet uit. Hij besloot om hier ook maar een kamer te nemen en we spraken af om rond een uur of 4 richting Angkor Wat te gaan voor de zonsondergang. De jongens die ons op hun brommertjes naar het hotel hadden gereden, boden aan om ons die middag daar heen te tuffen (voor een hele dag kost dat zo'n 6 USD, geen geld dus). Dus zo gezegd zo gedaan. Maar eerst even mijn spullen neergedonderd op mijn hotelkamer en even snel een douche gepakt. Niet dat dat hielp want toen ik buiten stond plakte ik weer aan alle kanten. Even later ben ik samen met Scott een rondje door Siem Reap gaan lopen. Erg leuk stadje, relatief schoon en de mensen zijn heel vriendelijk. En wat ook opvalt is dat ze hier allemaal behoorlijk goed Engels spreken. Dat is in Thailand soms wel anders. Na ook nog even ergens een hapje te hebben gegeten zijn we teruggelopen naar het hotel en om 4 uur werden wij inderdaad netjes opgepikt door onze Honda-boys! En op naar de Tempels van Angkor Wat. Nu wilde ik een 3-dagenpas kopen voor de tempels en nu had ik begrepen dat als je na 4 uur bij de kassa komt dat je dan een 3-dagenpas koopt, maar dat ie dan pas de volgende dag ingaat en dat je dus die middag gratis naar de tempels mag! Dat klopt ook wel, alleen het is een uurtje verlaat; je mag dan pas vanaf 5 uur de tempels bekijken. Nouja, onze Honda-boys hebben ons gewoon nog even leuk een stukje door het platteland gereden over zandpaden, etc. Was erg leuk en tegen 5 uur waren wij weer terug bij de kassa. Even een pasje kopen (voor het luttele bedrag van 40 USD (ja hier weten ze wel de prijzen te vragen). Voor deze pas heb je trouwens wel een pasfoto nodig, maar die had ik toevallig bij me! En toen het park in. Na een klein stukje rijden kwam de eerste tempel in zicht. Erg mooi om te zien. Wat ik iets minder leuk vond is dat ik ook weer apen zag lopen en die vind ik sinds ik gebeten ben door zo'n kreng in Lopburi, toch niet zo leuk meer. Wij zijn langs de 1e tempel gereden en werden afgezet bij een berg. Daarboven op stond een tempel en vandaar af kon je heel mooi zonsondergang bekijken. Nou, ik was benieuwd. Wat ik echter verschrikkelijk vond zijn echt de hordes toeristen. Echt duizenden mensen die op die berg waren. Verschrikkelijk. Maar toch maar naar boven geklauterd (wat overigens wonderbaarlijk goed ging met mijn enkel). Dat klimmen was wel een opgave zeg. Boven aangekomen gutste het zweet echt van mijn lijf....pfff. Alleen met al die mensen en ook vanwege die flinke klim waren we eigenlijk te laat voor de zonderondergang. Nouja, ik heb nog 3 hele dagen om dit te zien! Naar beneden ging iets makkelijker; toen hebben we namelijk het olifantenpad genomen. Je moet trouwens niet te lang boven blijven want het wordt hier vrij snel donker en je wilt hier niet in het pikkedonker naar beneden klauteren. Maar gelukkig waren wij beneden voordat het echt donker werd. Daarna teruggereden naar Siem Reap. Ik zag ook veel toeristen die fietsen hadden gehuurd. Op zich is dat natuurlijk hartstikke leuk, alleen erg zit geen verlichting op die dingen, dus als je dan in het donker moet terugfietsen naar Siem Reap, dan lijkt me dat vrij lastig. Gelukkig zat ik op een Honda met verlichting. Terug bij het hotel met de Honda-boys afgesproken dat ze ons morgen om 5 uur (!) komen oppikken. Ja, dat is inderdaad heel vroeg, maar wil je de zonsopgang bij Angkor zien, dan zul je zo vroeg je bedje uitmoeten. Ik ga nu dan ook nokken en duik mijn bedje in.....
bravenet.com