woensdag, november 12, 2003
Alweer ietsie minder kreupel
Het gaat al weer een stukkie beter met mij. Gisteren heel rustig aan gedaan, wel een beetje in beweging gebleven want anders werd mijn enkel zo stijf. Braaf mijn pilletjes genomen die de dokter mij gegeven heeft en zowaar is mijn enkel deze morgen een stuk minder dik. Wel krijg ik van die enorm leuke blauwe plekken op mijn enkel, maar die zullen over een week of 2 ook wel weer verdwenen zijn.
Gisteren voor het avondeten zijn Jude en ik naar het restaurantje aan de overkant van de straat gegaan. Een menukaart hebben ze daar niet, maar ze konden wel iets maken met soep en groenten. Echt binnen 3 minuten had ik een complete maaltijd voor mijn snufferd staan; soep met noodles en champignons, een prutje met kip en tauge, een kommetje rijst en een schaaltje met rauwkost, en een fles water. Het zag er heel goed uit en het smaakte nog beter! En dat alles voor slechts 45 baht (oftewel iets meer dan 1 euro). Na het eten ben ik nog even naar het restaurantje gelopen wat bij het guesthouse hoort en daar heb ik nog even een bakje met ijsklontjes gehaald. Ik ben naar mijn kamer gegaan en heb het verband van mijn enkel gehaald en heb een ijscompresje gemaakt en dat op mijn enkel gelegd en ben toen maar een beetje tv gaan kijken. Niet dat er veel te zien was. Er zijn maar 2 zenders die programma's in het Engels uitzonden en op de ene zender was een vage talkshow (zo niet interessant) en op de andere zender was net Sleepless in Seatle begonnen (die had ik al gezien, maar ach het was simpel vermaak om naar te kijken terwijl ik met mijn enkel omhoog lag). Prima geslapen overigens, aan 1 stuk door en dus ook niet wakker geworden vanwege mijn enkel. Ik ga zo direct even kijken of ik naar de fabriek kan waar ze boedha's maken en dan vanmiddag misschien even naar het park bij de rivier.
Jude is zojuist vertrokken naar Sukhothai. Het plan was om met haar mee te gaan, maar mijn enkel heeft die plannen dus iets gewijzigd. Mijn plan is om morgen de bus te nemen naar Sukhothai en daar dan 2 nachtjes te verblijven. Dan kan ik overmorgen mooi het historisch park daar bekijken en de dag daarop wil ik dan naar Changmai vertrekken. Ik was van plan om in Changmai een trekking te gaan doen, maar ik vrees dat dat lastig gaat worden nu ik met die enkel zit, maar ik kijk wel. Er is daar een grote markt, dus ik zal me daar toch wel vermaken denk ik.....
En zusje, voor ik het vergeet.... Gefeliciteerd met je verjaardag! Mis je!
Inmiddels ben ik alweer op stap geweest. Ik heb een fietstaxi genomen naar de Boedha fabriek. Ik had met dat mannetje een prijs afgesproken van 30 baht, maar hij reed eerst verkeerd. Toen ik hem op de plattegrond liet zien waar hij wel naar toe moest, kwam het uiteindelijk helemaal goed. Maar toen vroeg hij ineens 70 baht. Ja, doei. Daar trap ik niet in. Ik had heel duidelijk aangegeven waar ik naar toe wilde en dat was niet het station! De boedha fabriek was erg leuk om te zien. Het maken van de traditionele boedha is echt handwerk en dus zeer tijdrovend. Het enige jammere was dat net toen ik er was een hele buslading met fransen kwam binnenzetten en gut wat zijn dat toch irritante mensen zeg die fransen. Ik stond naderhand in het winkeltje in het rek met kaarten te kijken, komt er zo'n frans wijf aan en begint ineens aan dat rek te rukken terwijl ik er een kaartje uit aan het halen ben. Ik zei in het Nederlands gewoon trut tegen haar en ik keek ook niet echt aardig naar haar en toen begreep dat arrogante wijf de boodschap geloof ik wel. Ik was dan ook blij toen het hele zooitje weer ophoepelde! Daarna ben ik naar het Folkloremuseum aan de overkant gelopen, daar even rustig rondgekeken en naderhand in de schaduw even uit zitten puffen van als dat gesjok in de warmte. Naderhand heb ik weer een fietstaxi teruggenomen naar het guesthouse. Dit keer voor 25 baht en hij reed in een keer goed (zo kan het dus ook!). In het restaurantje waar Jude en ik gisteren hebben gegeten, ben ik maar even wezen lunchen. Een lekker kippensoepje, met rijst en dat voor slechts 25 baht (ik lag me suf). Ik ga zo direct even naar het station; vast mijn treinkaartje regelen voor de 15de (van Phitsanulok naar Chaingmai).
Gisteren voor het avondeten zijn Jude en ik naar het restaurantje aan de overkant van de straat gegaan. Een menukaart hebben ze daar niet, maar ze konden wel iets maken met soep en groenten. Echt binnen 3 minuten had ik een complete maaltijd voor mijn snufferd staan; soep met noodles en champignons, een prutje met kip en tauge, een kommetje rijst en een schaaltje met rauwkost, en een fles water. Het zag er heel goed uit en het smaakte nog beter! En dat alles voor slechts 45 baht (oftewel iets meer dan 1 euro). Na het eten ben ik nog even naar het restaurantje gelopen wat bij het guesthouse hoort en daar heb ik nog even een bakje met ijsklontjes gehaald. Ik ben naar mijn kamer gegaan en heb het verband van mijn enkel gehaald en heb een ijscompresje gemaakt en dat op mijn enkel gelegd en ben toen maar een beetje tv gaan kijken. Niet dat er veel te zien was. Er zijn maar 2 zenders die programma's in het Engels uitzonden en op de ene zender was een vage talkshow (zo niet interessant) en op de andere zender was net Sleepless in Seatle begonnen (die had ik al gezien, maar ach het was simpel vermaak om naar te kijken terwijl ik met mijn enkel omhoog lag). Prima geslapen overigens, aan 1 stuk door en dus ook niet wakker geworden vanwege mijn enkel. Ik ga zo direct even kijken of ik naar de fabriek kan waar ze boedha's maken en dan vanmiddag misschien even naar het park bij de rivier.
Jude is zojuist vertrokken naar Sukhothai. Het plan was om met haar mee te gaan, maar mijn enkel heeft die plannen dus iets gewijzigd. Mijn plan is om morgen de bus te nemen naar Sukhothai en daar dan 2 nachtjes te verblijven. Dan kan ik overmorgen mooi het historisch park daar bekijken en de dag daarop wil ik dan naar Changmai vertrekken. Ik was van plan om in Changmai een trekking te gaan doen, maar ik vrees dat dat lastig gaat worden nu ik met die enkel zit, maar ik kijk wel. Er is daar een grote markt, dus ik zal me daar toch wel vermaken denk ik.....
En zusje, voor ik het vergeet.... Gefeliciteerd met je verjaardag! Mis je!
Inmiddels ben ik alweer op stap geweest. Ik heb een fietstaxi genomen naar de Boedha fabriek. Ik had met dat mannetje een prijs afgesproken van 30 baht, maar hij reed eerst verkeerd. Toen ik hem op de plattegrond liet zien waar hij wel naar toe moest, kwam het uiteindelijk helemaal goed. Maar toen vroeg hij ineens 70 baht. Ja, doei. Daar trap ik niet in. Ik had heel duidelijk aangegeven waar ik naar toe wilde en dat was niet het station! De boedha fabriek was erg leuk om te zien. Het maken van de traditionele boedha is echt handwerk en dus zeer tijdrovend. Het enige jammere was dat net toen ik er was een hele buslading met fransen kwam binnenzetten en gut wat zijn dat toch irritante mensen zeg die fransen. Ik stond naderhand in het winkeltje in het rek met kaarten te kijken, komt er zo'n frans wijf aan en begint ineens aan dat rek te rukken terwijl ik er een kaartje uit aan het halen ben. Ik zei in het Nederlands gewoon trut tegen haar en ik keek ook niet echt aardig naar haar en toen begreep dat arrogante wijf de boodschap geloof ik wel. Ik was dan ook blij toen het hele zooitje weer ophoepelde! Daarna ben ik naar het Folkloremuseum aan de overkant gelopen, daar even rustig rondgekeken en naderhand in de schaduw even uit zitten puffen van als dat gesjok in de warmte. Naderhand heb ik weer een fietstaxi teruggenomen naar het guesthouse. Dit keer voor 25 baht en hij reed in een keer goed (zo kan het dus ook!). In het restaurantje waar Jude en ik gisteren hebben gegeten, ben ik maar even wezen lunchen. Een lekker kippensoepje, met rijst en dat voor slechts 25 baht (ik lag me suf). Ik ga zo direct even naar het station; vast mijn treinkaartje regelen voor de 15de (van Phitsanulok naar Chaingmai).
bravenet.com