maandag, september 08, 2003
Vrijgezellenfeestje!!!
Afgelopen zaterdag was het vrijgezellenfeestje van mijn zusje. Nu had ze natuurlijk al wel een vermoeden dat er iets voor haar georganiseerd zou worden, maar iedereen had goed haar mond dichtgehouden en ze had dus geen flauw idee wat wij voor haar in petto hadden. Rond een uur of één, half 2 was ik bij haar om haar op te halen. Even kletsen en ze wilde ook de was nog even ophangen. Terwijl zij boven bezig was met de was, kwamen haar schoonzusje en buurvrouw stiekem het huis is. Om kwart over 2 riep ik naar haar dat we moesten gaan. Lichtelijk paniek bij haar, want ze dacht dat we rond half 3 pas weg zouden gaan. Inmiddels hadden de andere 2 meiden zich achter de deur verschanst en toen ze de woonkamer inliep om de achterdeur af te sluiten, zag ze ineens die 2 meiden achter de deur en kreeg bijna een hartverzakking van schrik. Toen ze daar een beetje van was bijgekomen, zijn we in de auto gestapt richting Amsterdam. Onderweg zat ze natuurlijk wel te vissen naar wat we zouden gaan doen, maar ze kreeg het niet uit ons. Nee, we hadden juist een verhaal van dat we kleding van haar hadden laten inpakken, stiekem in de achterbak van de auto gezet en dat we die nacht ergens zouden gaan kamperen, wat natuurlijk helemaal niet waar was.
Aangekomen in Amsterdam de auto in een woonwijk geparkeerd, dus ze had op dat moment echt zoiets van: 'Wat gaan we hier nou toch doen?' In Amsterdam troffen we ook de 4 andere meiden en na even een kopje koffie te hebben gedronken op een terrasje, gingen wij om 4 uur keramiek beschilderen bij Color me Mine. Zij mocht de spulletjes uitzoeken die zij en wij dan zouden gaan beschilderen. Ze koos een theepot, suikerpotje en melkkannetje uit in de vorm van een piramide en 2 mokken. De piramide heeft voor haar een symbolische betekenis, omdat ze in Egypte (ja, dat land waar de piramides staan/liggen) ten huwelijk is gevraagd. Na uitleg van de medewerkers aldaar, gingen we aan de slag. Er werden diverse Egyptische symbolen uitgeprint en op het keramiek overgetrokken met carbonpapier (dat dat nog bestaat!) en daarna werd er lekker gekliederd met verf. Tussen de bedrijven door even wat drinken, koekje eten en daarna weer lekker verder schilderen. Helaas had mijn camera kuren en kon ik geen foto's nemen, maar gelukkig had één van haar vriendinnen ook nog een fototoestel mee, dus konden er toch nog foto's worden gemaakt!
Rond half 7 legden we de laatste hand aan onze creaties en maakten we ons op voor het volgende deel van het feestje. Het keramiek lieten we achter. Dat wordt in de loop van de komende week voorzien van een blanco glazuurlaag en daarna wordt het afgebakken. Ik ben benieuwd naar het resultaat! Bij vertrek uit Amsterdam bleek alleen dat de auto van P. een probleem had. Er zat iets op de achterband. Ze dachten eerst dat het zo'n stukje vilt was, wat je onder stoel- en tafelpoten plakt om een houten of plavuizen vloer niet te beschadigen. Alleen dit was ook zo'n stukje vilt, maar dan met een pin erin. Toen ze die uit de band trokken liep er dus lucht uit. Ik dacht dat wordt dus een band verwisselen. Alleen omdat in haar auto een gastank zit, lag er geen reserveband achterin. Dus toen werd maar even de ANWB gebeld. De situatie werd uitgelegd; maar de wachttijd was een uur. Tja, dat krijg je als je midden in Amsterdam staat. Maar binnen 10 minuten was er een ANWB-er bij. Die heeft alles nagelopen en geconstateerd dat de band niet verder leeg liep, dat er nog gewoon spanning opstond etc.
Uiteindelijk, dus met een kleine 3 kwartier vertraging uit Amsterdam vertrokken. Onderweg naar de volgende locatie nog een flinke bui gehad, maar bij aankomst in Maartensdijk, bij 't Braadspit was het zo goed als droog. Zuslief vroeg zich natuurlijk af wat we hier nu weer gingen doen en dacht natuurlijk dat we alleen maar gingen eten. Ja, wij wel, maar zij moest nog iets meer doen dan alleen maar eten. Meteen na binnenkomst werd haar al een schort omgebonden en terwijl wij aan tafel gingen, moest zij onze drankjes opnemen. En niet alleen opnemen, nee ze moest ze ook nog aan ons serveren. En toen ze dacht dat ze klaar was, werd ze meegenomen naar de keuken voor een cursus broodsnijden. En een lol dat wij hadden. Ondertussen hadden wij uitgezocht wat we wilde eten. Zuslief werd niets gevraagd, dat hoefde ook niet, want zij kreeg een speciaal menu! Zij kreeg nl. de El-Kip, kipkluifjes aan een spies die voor haar neus kwam te hangen! Speciaal voor het opeten van dit gerecht kreeg ze een grote slab omgebonden en moest ze een helm opzetten (ja zo'n El-kip is levensgevaarlijk!). Je moet de foto's zien om het te begrijpen! We hebben met zijn alleen ontzettend veel gelachen! En ook het dessert voor de bruid in spe zorgde weer voor de nodige hilariteit; dit was nl. een uitgeholde hand van chocolade met daarop vermeld de naam van haar bijna echtgenoot! Ze kreeg bij dit desert alleen geen bestek, nee, het was de bedoeling dat ze dit gerecht met een hamer en beitel zou opeten! En een lol dat we hadden met zijn allen!
Het was een zeer geslaagde middag en avond en we hebben het allemaal ontzettend naar onze zin gehad en nog belangrijker, zuslief heeft een onvergetelijke dag gehad!
Aangekomen in Amsterdam de auto in een woonwijk geparkeerd, dus ze had op dat moment echt zoiets van: 'Wat gaan we hier nou toch doen?' In Amsterdam troffen we ook de 4 andere meiden en na even een kopje koffie te hebben gedronken op een terrasje, gingen wij om 4 uur keramiek beschilderen bij Color me Mine. Zij mocht de spulletjes uitzoeken die zij en wij dan zouden gaan beschilderen. Ze koos een theepot, suikerpotje en melkkannetje uit in de vorm van een piramide en 2 mokken. De piramide heeft voor haar een symbolische betekenis, omdat ze in Egypte (ja, dat land waar de piramides staan/liggen) ten huwelijk is gevraagd. Na uitleg van de medewerkers aldaar, gingen we aan de slag. Er werden diverse Egyptische symbolen uitgeprint en op het keramiek overgetrokken met carbonpapier (dat dat nog bestaat!) en daarna werd er lekker gekliederd met verf. Tussen de bedrijven door even wat drinken, koekje eten en daarna weer lekker verder schilderen. Helaas had mijn camera kuren en kon ik geen foto's nemen, maar gelukkig had één van haar vriendinnen ook nog een fototoestel mee, dus konden er toch nog foto's worden gemaakt!
Rond half 7 legden we de laatste hand aan onze creaties en maakten we ons op voor het volgende deel van het feestje. Het keramiek lieten we achter. Dat wordt in de loop van de komende week voorzien van een blanco glazuurlaag en daarna wordt het afgebakken. Ik ben benieuwd naar het resultaat! Bij vertrek uit Amsterdam bleek alleen dat de auto van P. een probleem had. Er zat iets op de achterband. Ze dachten eerst dat het zo'n stukje vilt was, wat je onder stoel- en tafelpoten plakt om een houten of plavuizen vloer niet te beschadigen. Alleen dit was ook zo'n stukje vilt, maar dan met een pin erin. Toen ze die uit de band trokken liep er dus lucht uit. Ik dacht dat wordt dus een band verwisselen. Alleen omdat in haar auto een gastank zit, lag er geen reserveband achterin. Dus toen werd maar even de ANWB gebeld. De situatie werd uitgelegd; maar de wachttijd was een uur. Tja, dat krijg je als je midden in Amsterdam staat. Maar binnen 10 minuten was er een ANWB-er bij. Die heeft alles nagelopen en geconstateerd dat de band niet verder leeg liep, dat er nog gewoon spanning opstond etc.
Uiteindelijk, dus met een kleine 3 kwartier vertraging uit Amsterdam vertrokken. Onderweg naar de volgende locatie nog een flinke bui gehad, maar bij aankomst in Maartensdijk, bij 't Braadspit was het zo goed als droog. Zuslief vroeg zich natuurlijk af wat we hier nu weer gingen doen en dacht natuurlijk dat we alleen maar gingen eten. Ja, wij wel, maar zij moest nog iets meer doen dan alleen maar eten. Meteen na binnenkomst werd haar al een schort omgebonden en terwijl wij aan tafel gingen, moest zij onze drankjes opnemen. En niet alleen opnemen, nee ze moest ze ook nog aan ons serveren. En toen ze dacht dat ze klaar was, werd ze meegenomen naar de keuken voor een cursus broodsnijden. En een lol dat wij hadden. Ondertussen hadden wij uitgezocht wat we wilde eten. Zuslief werd niets gevraagd, dat hoefde ook niet, want zij kreeg een speciaal menu! Zij kreeg nl. de El-Kip, kipkluifjes aan een spies die voor haar neus kwam te hangen! Speciaal voor het opeten van dit gerecht kreeg ze een grote slab omgebonden en moest ze een helm opzetten (ja zo'n El-kip is levensgevaarlijk!). Je moet de foto's zien om het te begrijpen! We hebben met zijn alleen ontzettend veel gelachen! En ook het dessert voor de bruid in spe zorgde weer voor de nodige hilariteit; dit was nl. een uitgeholde hand van chocolade met daarop vermeld de naam van haar bijna echtgenoot! Ze kreeg bij dit desert alleen geen bestek, nee, het was de bedoeling dat ze dit gerecht met een hamer en beitel zou opeten! En een lol dat we hadden met zijn allen!
Het was een zeer geslaagde middag en avond en we hebben het allemaal ontzettend naar onze zin gehad en nog belangrijker, zuslief heeft een onvergetelijke dag gehad!
bravenet.com