HALLO DAAR!

Een paar weken geleden was ik aan het surfen op het grote web en toen kwam ik bij toeval een oproep voor een reisgenoot naar Thailand tegen van een zekere J. Ik heb 'm een mailtje gestuurd en we hebben gebeld en gisterenavond hebben we afgesproken bij de La Place om even kennis te maken onder het genot van een bakkie koffie. Het was heel gezellig en qua bepaalde zaken zitten we wel op één lijn (hij hoeft ook niet 7 dagen per week tempels te bekijken en heeft ook niet de behoefte om elke avond te gaan stappen, e.d.). Ik vertrek 20 oktober en hij vertrekt een dag later naar Bangkok. We spreken binnenkort nog een keertje af en dan gaan we even globaal kijken of en welk traject we in Thailand samen kunnen bereizen en, ook niet geheel onbelangrijk, hoe vind je elkaar weer in het grote Bangkok!

Maar toen ik gisterenavond in bed lag, kreeg ik ineens een aanval van twijfel. Twijfel of het wel een goede beslissing is dat over een paar weken 2 maanden naar Thailand ga (ik kan niet meer terugkrabbelen, want ik heb al een ticket). Twijfel over of ik het allemaal wel kan; heb ik wel goed gekeken naar mijn financiële situatie, etc. Twijfel hoe het moet als ik terugkom en geen baan heb. Maar toen ik er weer even rustig over ging nadenken, kwam ik tot de conclusie dat ik de juiste beslissing heb genomen en dat het niet zo zeer twijfel is wat mij overviel, maar dat ik gewoon een beetje nerveus ben voor alles wat straks gaat komen. Gewoon een aanval van positieve spanning dus, en daar is helemaal niets mis mee.