maandag, september 22, 2003
Terugblik...
Vrijdag 19 september 2003
Vandaag was dan de grote dag. Vandaag gaat mijn zusje trouwen. De avond ervoor had ik niet zo goed geslapen, maar dat mocht de pret niet drukkken. Rond half 8, 8 uur werd ik wakker. De echtgenoot in spe verliet na een ontbijtje het huis om zich bij zijn broer verder om- en aan te kleden. En daarna werd het tijd voor het haar en de make-up van de bruid. En natuurlijk moest er iets mis gaan. Gelukkig was het niet al te erg en goed op te lossen, maar het zorgde wel voor een kleine paniek bij de bruid. Tja, als je nl. hele dure kousen (die vanzelf blijven plakken) koopt bij een bruidszaak dan verwacht je dus ook dat ze blijven plakken. Maar, bij deze kousen was gemakshalve de plakrand weggelaten. Even paniek dus. Maar gelukkig kwam het allemaal weer goed, want om kwart over 10 was de lingeriewinkel in het dorp open en konden de juiste kousen alsnog gehaald worden. Rond 11 uur was de bruid gekapt, opgemaakt en aangekleed en Dees zag er ontzettend mooi uit. En ik, ik ben dan natuurlijk weer zo'n emotionele muts die het weer niet droog kan houden...... Inmiddels was ook de naaste familie gearriveerd. Ook was er nog een kleine vertraging (weer een beetje paniek)....want waar bleef de fotograaf. Deze had ergens een afslag gemist, maar werd uiteindelijk door haar schoonzusje binnengeloodst. Toen kon er dus gebeld worden naar Raymond dat hij zijn bruidje kon komen ophalen en toen hij Désiree kwam ophalen had ik natuurlijk weer een brok in mijn keel ..... Enfin, het stel ging op weg om foto's te maken, de rest van de familie ging nog even een bakkie koffie doen, en ik, als ceremoniemeester, vertrok richting Bergen op Zoom om het bijna getrouwde paar vast in te checken in het hotel waar zij hun huwelijksnacht zouden doorbrengen.
Daarna, hup weer door naar het Golden Tulip Hotel in Bergen op Zoom alweer alle gasten (voor overdag) zouden verzamelen voor een lunch. Daar trof ik ook de familie uit Engeland aan en het was leuk om hen na jaren weer eens te zien. Om kwart voor 2 arriveerde het bruidspaar ook daar en hebben we met zijn allen eventjes wat gegeten op het terras. Het weer was trouwens echt super. Zonnig, graadje of 23....wat wil je nog meer....... Na de lunch vertrokken de gasten naar Het Markiezenhof in Bergen op Zoom, want daar zou om 3 uur getrouwd worden. Om iets voor 3 uur arriveerde ook het bruidspaar. Zij reden in een oude oldtimer met het dak open, en dat gaf natuurlijk een hoop bekijks. En toen was het zover...om 3 uur gaven zij elkaar het jawoord en natuurlijk zat ik weer te snotteren. Behalve dat ik een emotionele muts ben en heel gelukkig was voor Ray en Dees, kwam dat ook omdat er één persoon niet bij kon zijn....mijn moeder, die helaas veel te jong is overleden. Maar gelukkig had ik voldoende zakdoekjes bij me. Er was trouwens nog een kleine verrassing voor mij, want ik werd door de ambtenaar verzocht om de akte voor te lezen. En tja, wat denk je dat er gebeurt....ik schiet natuurlijk weer vol..... Maar bij de 2e poging bracht ik het voorlezen er toch aardig vanaf.
Na de plechtigheid gingen we naar het terras van Het Markiezenhof. Daar stond nl. al heel feestelijk de bruidstaart klaar! Met een heel groot mes (gelukkig raakte niemand gewond) werd toen de bruidstaart aangesneden en werd er met champagne getoost op het bruidspaar. Hierop volgde een ontspannen uurtje, waarin tevens al een paar cadeau's aan het bruidspaar werd overhandigd, w.o. een collage van de foto's van de beide vrijgezellenfeestjes, het keramiek wat de meiden hadden gemaakt op 'haar' feestje, en van de familie uit Engeland 2 hele mooie gegraveerde zilveren fotolijsten. Na dit uurtje ging het hele gezelschap tegen half 6 aan tafel in de eetzaal. Een hele mooie zaal die er ook heel feestelijk uitzag. Het eten was bijzonder goed verzorgd en erg lekker. Na afloop was er koffie en thee en was het tijd om nog een aantal cadeau's te overhandigen. Zo kregen ze nog een fotocollage, met o.a. babyfoto's etc. (een soort levensloop in foto's) en een digitale filmcamera. Ze waren wel een beetje overdonderd door alle kado's. Na de koffie ging iedereen zich een beetje opfrissen en om half negen verhuisde het gezelschap naar het Keldergewelf in Het Markiezenhof, want daar zou het feest worden gehouden. De band was al gearriveerd en was ook lekker aan het spelen en de gasten druppelden langzaam binnen. Het was een erg gezellig feest. Het gastenboek riep nog wel eens wat vragen op bij mensen (dat is nl. geen boek, maar een keramieken schaal waar iedereen zijn naam op moest zetten). Helaas vonden mijn voeten het ietsie minder. Ondanks dat ik al 2 weken bezig was geweest om elke dagen even mijn schoenen uit te lopen, had ik het gevoel alsof ik een stel stalpoten had. Ik heb halverwege de dag nog een ander paar schoenen aangetrokken, maar dat gaf alleen tijdelijk verlichting....Maar het heeft de pret niet mogen drukken hoor! Om 12 uur werd ik door de band naar voren geroepen. Ik ben nl. op 20 september jarig en de band zette een 'Lang zal ze leven' in, wat door iedereen uit volle borst werd meegezonden. Tegen een uur of één was het feest ten einde. Het bruidspaar vertrok met de taxi naar het hotel en met een klein groepje bleven we nog achter voor een kopje koffie en een broodje! Ik weet dat het voor het bruidspaar een onvergetelijke dag is geweest, maar dat was het voor mij ook zeer zeker. Mijn zusje trouwt tenslotte niet elke dag en ikzelf kijk terug op een hele mooie, emotionele dag!
Zaterdag 20 september 2003
Tegen 2 uur kwamen we aan in het hotel met de taxi. We hadden alle cadeau's etc. voor het bruidspaar meegenomen omdat je ten eerste niet alles wil laten staan (je weet maar nooit tenslotte) en het bruidspaar dan ook niet meer naar Het Markiezenhof hoefde om alles op te halen. Alle spullen werden bij mij op de kamer gezet. En toen kon ik mijn schoenen uit doen.....wat een verademing was dat. Ik ben even snel gaan douchen en toen naar bed gegaan, maar wat ik al vreesde gebeurde ook. Ik kan altijd slecht slapen in hotelbedden en dat was nu dus ook het geval. Ik het het in ieder geval 5 uur zien worden, maar ja ik kon uitslapen. Ja, dat dacht ik....om iets over achten besloten een stel kinderen gillend en schreeuwend door de gangen te gaan rennen en ja daar werd ik dus wakker van. Nouja, ik slaap thuis wel weer uit. Even lekker douchen, aankleden en dan lekker gaan ontbijten. Daar werd ik verrast door een glas champagne en een versierde stoel. Toch leuk om zo onthaald te worden, temeer daar ik dit jaar (mede vanwege de bruiloft) helemaal niets aan mijn verjaardag doe. Na het ontbijt hebben mijn vader en ik alle spullen in mijn auto gezet, gingen we even uitchecken en hebben we nog even een bakkie koffie gedaan op het terras. Daarna zijn we naar Numansdorp gereden om de spullen af te leveren en konden we meteen even bekijken hoe de buurvrouw hun huis had versierd. Het hele huis lag onder de confetti, en er hingen overal slingers en ballonnen. Het bruidspaar zelf verkeerde volgens mij nog in een roes, maar genoten zichtbaar met volle teugen. Na even een uurtje te hebben gekletst zijn we weer huiswaarts gegaan en kon het bruidspaar gaan stofzuigen....hahahahaha.....
Halverwege de middag was ik thuis. Ik heb mijn tassen neergegooid en ben op de bank geploft en daar ben ik niet meer vanaf gekomen, behalve om naar mijn bedje te gaan.........
Vandaag was dan de grote dag. Vandaag gaat mijn zusje trouwen. De avond ervoor had ik niet zo goed geslapen, maar dat mocht de pret niet drukkken. Rond half 8, 8 uur werd ik wakker. De echtgenoot in spe verliet na een ontbijtje het huis om zich bij zijn broer verder om- en aan te kleden. En daarna werd het tijd voor het haar en de make-up van de bruid. En natuurlijk moest er iets mis gaan. Gelukkig was het niet al te erg en goed op te lossen, maar het zorgde wel voor een kleine paniek bij de bruid. Tja, als je nl. hele dure kousen (die vanzelf blijven plakken) koopt bij een bruidszaak dan verwacht je dus ook dat ze blijven plakken. Maar, bij deze kousen was gemakshalve de plakrand weggelaten. Even paniek dus. Maar gelukkig kwam het allemaal weer goed, want om kwart over 10 was de lingeriewinkel in het dorp open en konden de juiste kousen alsnog gehaald worden. Rond 11 uur was de bruid gekapt, opgemaakt en aangekleed en Dees zag er ontzettend mooi uit. En ik, ik ben dan natuurlijk weer zo'n emotionele muts die het weer niet droog kan houden...... Inmiddels was ook de naaste familie gearriveerd. Ook was er nog een kleine vertraging (weer een beetje paniek)....want waar bleef de fotograaf. Deze had ergens een afslag gemist, maar werd uiteindelijk door haar schoonzusje binnengeloodst. Toen kon er dus gebeld worden naar Raymond dat hij zijn bruidje kon komen ophalen en toen hij Désiree kwam ophalen had ik natuurlijk weer een brok in mijn keel ..... Enfin, het stel ging op weg om foto's te maken, de rest van de familie ging nog even een bakkie koffie doen, en ik, als ceremoniemeester, vertrok richting Bergen op Zoom om het bijna getrouwde paar vast in te checken in het hotel waar zij hun huwelijksnacht zouden doorbrengen.
Daarna, hup weer door naar het Golden Tulip Hotel in Bergen op Zoom alweer alle gasten (voor overdag) zouden verzamelen voor een lunch. Daar trof ik ook de familie uit Engeland aan en het was leuk om hen na jaren weer eens te zien. Om kwart voor 2 arriveerde het bruidspaar ook daar en hebben we met zijn allen eventjes wat gegeten op het terras. Het weer was trouwens echt super. Zonnig, graadje of 23....wat wil je nog meer....... Na de lunch vertrokken de gasten naar Het Markiezenhof in Bergen op Zoom, want daar zou om 3 uur getrouwd worden. Om iets voor 3 uur arriveerde ook het bruidspaar. Zij reden in een oude oldtimer met het dak open, en dat gaf natuurlijk een hoop bekijks. En toen was het zover...om 3 uur gaven zij elkaar het jawoord en natuurlijk zat ik weer te snotteren. Behalve dat ik een emotionele muts ben en heel gelukkig was voor Ray en Dees, kwam dat ook omdat er één persoon niet bij kon zijn....mijn moeder, die helaas veel te jong is overleden. Maar gelukkig had ik voldoende zakdoekjes bij me. Er was trouwens nog een kleine verrassing voor mij, want ik werd door de ambtenaar verzocht om de akte voor te lezen. En tja, wat denk je dat er gebeurt....ik schiet natuurlijk weer vol..... Maar bij de 2e poging bracht ik het voorlezen er toch aardig vanaf.
Na de plechtigheid gingen we naar het terras van Het Markiezenhof. Daar stond nl. al heel feestelijk de bruidstaart klaar! Met een heel groot mes (gelukkig raakte niemand gewond) werd toen de bruidstaart aangesneden en werd er met champagne getoost op het bruidspaar. Hierop volgde een ontspannen uurtje, waarin tevens al een paar cadeau's aan het bruidspaar werd overhandigd, w.o. een collage van de foto's van de beide vrijgezellenfeestjes, het keramiek wat de meiden hadden gemaakt op 'haar' feestje, en van de familie uit Engeland 2 hele mooie gegraveerde zilveren fotolijsten. Na dit uurtje ging het hele gezelschap tegen half 6 aan tafel in de eetzaal. Een hele mooie zaal die er ook heel feestelijk uitzag. Het eten was bijzonder goed verzorgd en erg lekker. Na afloop was er koffie en thee en was het tijd om nog een aantal cadeau's te overhandigen. Zo kregen ze nog een fotocollage, met o.a. babyfoto's etc. (een soort levensloop in foto's) en een digitale filmcamera. Ze waren wel een beetje overdonderd door alle kado's. Na de koffie ging iedereen zich een beetje opfrissen en om half negen verhuisde het gezelschap naar het Keldergewelf in Het Markiezenhof, want daar zou het feest worden gehouden. De band was al gearriveerd en was ook lekker aan het spelen en de gasten druppelden langzaam binnen. Het was een erg gezellig feest. Het gastenboek riep nog wel eens wat vragen op bij mensen (dat is nl. geen boek, maar een keramieken schaal waar iedereen zijn naam op moest zetten). Helaas vonden mijn voeten het ietsie minder. Ondanks dat ik al 2 weken bezig was geweest om elke dagen even mijn schoenen uit te lopen, had ik het gevoel alsof ik een stel stalpoten had. Ik heb halverwege de dag nog een ander paar schoenen aangetrokken, maar dat gaf alleen tijdelijk verlichting....Maar het heeft de pret niet mogen drukken hoor! Om 12 uur werd ik door de band naar voren geroepen. Ik ben nl. op 20 september jarig en de band zette een 'Lang zal ze leven' in, wat door iedereen uit volle borst werd meegezonden. Tegen een uur of één was het feest ten einde. Het bruidspaar vertrok met de taxi naar het hotel en met een klein groepje bleven we nog achter voor een kopje koffie en een broodje! Ik weet dat het voor het bruidspaar een onvergetelijke dag is geweest, maar dat was het voor mij ook zeer zeker. Mijn zusje trouwt tenslotte niet elke dag en ikzelf kijk terug op een hele mooie, emotionele dag!
Zaterdag 20 september 2003
Tegen 2 uur kwamen we aan in het hotel met de taxi. We hadden alle cadeau's etc. voor het bruidspaar meegenomen omdat je ten eerste niet alles wil laten staan (je weet maar nooit tenslotte) en het bruidspaar dan ook niet meer naar Het Markiezenhof hoefde om alles op te halen. Alle spullen werden bij mij op de kamer gezet. En toen kon ik mijn schoenen uit doen.....wat een verademing was dat. Ik ben even snel gaan douchen en toen naar bed gegaan, maar wat ik al vreesde gebeurde ook. Ik kan altijd slecht slapen in hotelbedden en dat was nu dus ook het geval. Ik het het in ieder geval 5 uur zien worden, maar ja ik kon uitslapen. Ja, dat dacht ik....om iets over achten besloten een stel kinderen gillend en schreeuwend door de gangen te gaan rennen en ja daar werd ik dus wakker van. Nouja, ik slaap thuis wel weer uit. Even lekker douchen, aankleden en dan lekker gaan ontbijten. Daar werd ik verrast door een glas champagne en een versierde stoel. Toch leuk om zo onthaald te worden, temeer daar ik dit jaar (mede vanwege de bruiloft) helemaal niets aan mijn verjaardag doe. Na het ontbijt hebben mijn vader en ik alle spullen in mijn auto gezet, gingen we even uitchecken en hebben we nog even een bakkie koffie gedaan op het terras. Daarna zijn we naar Numansdorp gereden om de spullen af te leveren en konden we meteen even bekijken hoe de buurvrouw hun huis had versierd. Het hele huis lag onder de confetti, en er hingen overal slingers en ballonnen. Het bruidspaar zelf verkeerde volgens mij nog in een roes, maar genoten zichtbaar met volle teugen. Na even een uurtje te hebben gekletst zijn we weer huiswaarts gegaan en kon het bruidspaar gaan stofzuigen....hahahahaha.....
Halverwege de middag was ik thuis. Ik heb mijn tassen neergegooid en ben op de bank geploft en daar ben ik niet meer vanaf gekomen, behalve om naar mijn bedje te gaan.........
bravenet.com