HALLO DAAR!

Vanmorgen rond de klok van half 8 opgestaan, even lekker douchen, aankleden en iets aan mijn haar doen en daarna een ontbijtje met aardbeitjes op brood. Om iets voor 9 uur mijn spullen gepakt (paspoort, kopie sollicitatiebrieven, etc.) en naar het CWI (voorheen het arbeidsbureau) om mij in te schrijven. Ik was om iets over negenen daar maar het leek wel alsof er uitverkoop was. Wat een drukte zeg! Als ik zoiets bij een winkel aantref dan loop ik weer naar buiten en ga ik ergens anders naartoe. Maarja, ik moest me nu eenmaal wel inschrijven als werkzoekende en voor een uitkering, dus ik heb me aangesloten in de rij voor de balie. Daar kreeg ik een hele stapel formulieren overhandigd die ik in moest vullen en als ik alles had ingevuld dan moest ik mij weer opnieuw melden bij de balie en dan zou ik een volgnummer overhandigd krijgen. Gelukkig was er nog ergens een stoeltje vrij en heb ik me het daaropvolgende half uur bezig gehouden met het invullen van alle formulieren. Daarna mijn volgnummer opgehaald en toen was het wachten geblazen. Gelukkig had ik een Viva meegenomen en die heb ik helemaal van voor tot achter gelezen en ik ben nu weer helemaal bij! Ook was er nog afleiding in de vorm van een man die helemaal door het lint ging omdat hij geen geld kreeg! Die man die stond daar te schreeuwen en wilde alleen weg als hij geld kreeg. Uiteindelijk kreeg de bewaking hem zover dat hij het pand verliet, maar hij was binnen een half uur weer terug; hij was namelijk zijn schoenen vergeten (!) en had ook zijn papieren (w.o. paspoort) laten liggen. Na veel gepraat van de bewaking ging de man uiteindelijk weg. Om kwart voor elf (!) was ik eindelijk aan de beurt. Mijn inschrijving werd doorgenomen en in het systeem gezet. Kopietjes van mijn paspoort werden gemaakt en in het dossier gestopt en er werd voor mij een afspraak gemaakt voor 2 intakegesprekken (ééntje betreft een werkintake en de ander is een ww-intake). Beide afspraken zijn gemaakt voor woensdag a.s. aan het einde van de middag. Ondertussen was er weer een opstootje bij de ingang; diezelfde man probeerde het pand weer binnen te komen om zijn geld te halen. Ondertussen kreeg ik wederom een hele stapel formulieren mee om thuis in te vullen alsmede een boodschappenlijstje van alles wat ik woensdag mee moet nemen (paspoort, arbeidsovereenkomst, beschikking kantonrechter, verzoek- en verweerschrift, jaaroverzichten GAK, etc.). Om 10 over half 12 stond ik uiteindelijk weer buiten de deur. De schreeuwende man was toen nog steeds in discussie met de mensen van de bewaking en ik denk niet dat die man zijn geld vandaag nog gaat krijgen. Nouja, woensdag weer naar het CWI en gelukkig is er voor woensdag een afspraak gemaakt en ik ga er vanuit dat ik dan niet zolang hoef te wachten, maar dat ik dan gewoon om 15.45 uur aan de beurt ben.

Na het CWI had ik niet veel tijd meer om bij te komen want ik had om half één afgesproken met M. Ik ben lekker rustig naar de Stadionweg gereden, daar mijn auto geparkeerd en naar haar kantoor gelopen. Ze was nog even bezig maar een paar minuutjes later zat ik bij haar op kantoor; even kort bijkletsen over hoe het nu is, wat we de afgelopen jaren hebben gedaan, liefdesleven, kinderen (die van haar), werk, vakantie, etc. Daarna zijn we even voor een broodje op het terras bij een café om de hoek neergeploft. Zij vertelde mij dat in principe haar kantoor per 1 januari a.s. 2 secretaresses kwijtraakt en ze heeft mij verteld wat zij dus doen en wat voor iemand ze zoeken. Ik heb aangegeven dat ik vanaf 1 september beschikbaar ben, maar dat de 2 maanden vakantie (die ik niet ga of wil annuleren) voor werkgevers best een belemmering kan zijn. Ik heb ook aangegeven wat mijn salarisindicatie is. Qua brutosalaris zou ik hetzelfde kunnen verdienen als wat ik nu heb, maar ze hebben geen 13de maand en ook geen pensioenregeling en in de Stadionbuurt is het betaald parkeren en gezien de afstand zou ik net niet in aanmerking komen voor een reiskostenvergoeding (is net onder de 10 km). Uiteindelijk hebben we afgesproken dat ik er over na zal denken en ook als ik besluit om het niet te doen; even goede vriendjes. Wel weet ze nu al dat ik bereid ben om in de periode 1 september t/m 17 oktober eventueel in te springen als ze een keertje helemaal omhoog zitten, mits ik op dat moment geen ander werk heb natuurlijk. Ik laat dit dus de komende paar dagen even bezinken (ik ga er dus nog een paar nachtjes over slapen) en dan bel ik M. om te laten weten wat ik heb besloten.